Opvoeden doe je zo, part 1.

In de zwangerschap of misschien al daarvoor stem je samen, als partners, als geliefden, als ouders de zorg voor je kind(eren) af. Dit doen we zus. Dit doen we zo. Opvoeden, eitje, dacht je misschien. Natuurlijk is het goed om hier vooraf bij stil te staan. Als ervaringsdeskundige raad ik dat dan ook zeker aan. Het is niet alleen een natuurlijke manier van toeleven náár de komst van je kind(eren), het is fijn om te ervaren hoe je al voor je ouders word op dezelfde lijn kan zitten.. of juist niet, tja. –puntjevanaandacht-..

Natuurlijk sprak je uit dat het jou nooit zou gebeuren dat jouw kind in de supermarkt krijst/ het uitschreeuwt omdat hij/zij die kinderbueno of die grote zak Haribo snoep dit keer niet mag! -geef ze eens ongelijk weet je wel niet hoe lekker die zijn- Natuurlijk wisten jij en je partner dat je strikt en consequent zou optreden… in elke situatie. En natuurlijk wist jij zeker dat je er nooit uit zou hoeven voor je huilende kind midden in de nacht. -Iets met laten huilen voor drie dagen- Lees; Net zo lang tot hij/zij niet meer huilt omdat het simpelweg weet dat jij niet komt en de roep om hulp niet beantwoord. Daar ligt het zielige hoopje dan, nog maar net op deze wereld. In die wereld die al zo verrekte kil is…killer en eenzamer kan het zich nu al niet voelen midden in de donkere nacht.

Kom maar hier lekker hoopje van me, om er maar gelijk in te haken, kom maar bij mama als je huilt. Ja, juist ja, ook midden in de nacht als je je alleen voelt, als er een scheet dwars zit, als je tenen koud aanvoelen, als je haar in je ogen prikt of als je blij bent omdat je al zoveel kan. Kom maar meisje, mama geeft je een knuffel, droogt je tranen of streelt je gezichtje, masseert je buikje of fluistert je zacht hoe groot haar liefde is voor jou. Tja, ik dacht ook de consequente ouder te zijn, die laat-maar-huilen-ouder, in het kader van; zit niet aan mijn nachtrust!! Ik, wij, konden het simpelweg niet. En genieten (met een kleine g) nu nog steeds van de gebroken nachten. Trots op? Nee. Ach zou ik over 16 jaar niet dromen dat ze nog tussen ons in lag in plaats van naast….. Noo.. daar is mijn teder moederhartje al helemaal nog niet voor klaargestoomd. En.. ik ben toch ook blij dat dat kinderbueno dingetje nog geen actueel’tje is.

Vooraf kun je alles zo goed bedenken toch blijkt het ouderschap meer te vragen dan alleen vooraf besproken regels. Je zult je vooraf gestelde opvoedideeën gaandeweg bijstellen, heus waar. En ja, elke situatie leent zich daar perfect voor.

Eind van de week meer over opvoeden van je (jonge) kindje met een christelijk randje. Praktisch? We geven onze lezers graag een kijkje hoe wij dit in Huize van Dijk toepassen in het dagelijks leven.

-x- Mama van Dijk