De prachtige Israëlische bruiloft

Terwijl de witte rozenblaadjes een heuse loper vormen richting de chuppa, en ze twee wijntonnen met boeketten van zeer hoog stylingsniveau passeren, lopen zij nog ietwat onwennig richting de menigte onder luid onthaal gevolgd door een knap stel mannen van de fanfare. Jawel, in Israel weten ze van aanpakken. Je leest het vandaag in déze prachtige blogpost.

“Ik kom eraan hoor”, “is het daar mooi?! ” verstuurt zuslief, the bride of the day, naar haar wederhelft (it’s me) die zich uiteraard allang in een heerlijke stoel had neergezet met een lekkere cocktail. Alsof we ons in een sprookje hadden gewaand. De styling was prachtig. De mensen hartelijk en het eten heerlijk. Het blijkt een goed israelisch gebruik te zijn om bij binnenkomst eerst naar de ouders van bruidegom te gaan valt me al snel op. Het is dan ook vooral zijn moeder die iedereen ontvangt en aan elkaar voorstelt. Veel later ,als iedereen de eerste shakes al heeft weggedronken, de fanfare al een aardig deuntje heeft gespeeld en de kraampjes links en rechts al een heerlijk voorgerechtje hebben uitgeserveerd komt het bruidspaar het terrein oplopen, een grote privetuin van in mijn beleving hectares groot, met een uitgestrekt grasveld met iets dat ook een boomgaard lijkt. Overweldigend mooi.

Terwijl zuslief als eerst bij binnenkomst kritisch de verte in kijkt onder het mom van, “is het perfect?” is het onze taak om haar gerust te stellen. Ja. Lieverd. Perfectie ten voeten uit, benadrukken we! Na het plots ontbreken van haar sieraden overhandig ik liefdevol mijn armband en oorbellen. Ja, dit is, jij bent, nee.. jullie zijn; Perfectie ten voeten uit. Niet elke gast leek zich vandaag bewust van het feit dat de feestlocatie in een prachtig uitgestrekt grasveld gelegen was. Ietwat hilarisch kijk ik langs mijn gele alcoholvrije bananen cocktail als ik enkele dames hakken-prikkend door het gras zie zwoegen. Blij met mijn keus voor de sandaaltjes kletsen we wat af, happen we gezellig een stukje vlees weg en worden er opnieuw prachtige foto’s gemaakt. Het is genieten. Meer dan dat.

Niet veel later meld mijn nichtje in ietwat ongemakkelijke houding dat ze best zenuwachtig aan het worden is voor de speech en bedenk ik me dat ik dát nu juist heel even vergeten was. Aii, die komt er zo aan ja! Ondertussen is het moment aangebroken voor de ceremonie met ik vermoed een ‘blessing of the wine, idee?’ Wat ik ervan meekrijg is dat er een aardig slokje word gedronken. Er papieren door beide ouders worden getekend als akkoord voor het huwelijk en er uiteindelijk door de rabbi een sein word gegeven om richting de chuppa te gaan na uiteraard weer een glaasje. Niets mis mee toch, ha-ha. En daar gaan ze dan op weg voor de Joodse Blessings, de speeches, de geloften naar elkaar, het trappen op een ingepakt glas wijn, de ringen en natuurlijk.. de kus.

Zoals ik inleidend al aangaf kwamen de ouders gevolgd door het bruidspaar richting de chuppa gelopen. De familie neemt plaats op de stoeltjes en de overige gasten staan er omheen. De zon gaat langzaam onder en maakt de opkomst zacht gezegd indrukwekkend. Na de eerste vier speeches van geliefden gevolgd met de gebruikelijke hebreeuwse blessing zijn mijn nicht en ik aan de beurt. Ik beloof vooraf zuinig te zijn met het vloeien van tranen. Helaas. Terwijl nichtje Jarinde met haar mooie Engelse speech van start gaat en deze als bijna zingend eruit floept ben ik aan de beurt. Ik kijk zuslief aan. En bedenk.. daar sta je dan. Vanaf deze dag ben je niet langer mijn wederhelft maar geef ik je over in zijn handen. Na twee zinnen besef ik dat mijn woorden niet uit te spreken zijn zonder gevoel. Onder een opbeurend applaus probeer ik mezelf bijeen te pakken. “I will give you over in the arms of your loving husband with joy and happiness” speech ik snikkend “Even when it dont look like that today” – vul ik snel aan. Al met al weet ik hen te zeggen wat ik vooraf op papier had staan. Met een lach en een traan, dat wél. Na een uitbundig feestmaal, een fantastische party en anderhalve heerlijke dag in Israel nemen we afscheid, echt afscheid. Tot snel.. heel snel?!

Lovely sis, even when i could’t stand beside you, i know He and he will always be there. <3!

Heb jij wel eens een buitenlandse wedding meegemaakt? Hoe ging het eraan toe?

-x- Mama van Dijk