De ontdekkingstocht van een peuter. Nog ietwat ongemakkelijk zie ik haar de trap op lopen. “Wat ga je doen lieverd” roep ik haar zachtjes na. Je zusje slaapt, doe je zachtjes? “JA” Schreeuwt ze me eigenwijs tegemoet. Ik zie twee sprankelende oogjes door de spijlen van de overloop mijn kant op kijken. Even hoop ik dat ze vraagt of ik mee kom. Op dat moment keert ze zich om als ze op haar meest eigenwijze manier zegt; “Doei!”
De ontdekkingstocht
Mijn “kleine” grote peutermeisje is alweer bijna 2,5 jaar en dat betekent simpelweg soms ook even dat ze haar eigen weg vind. Daar waar ze mama ineens helemaal niet meer nodig lijkt te hebben. In de dingen van alledag en in de wereld van vandaag. Naar boven lopen om op je kamertje te willen zijn. Om te spelen en te lezen. Je pop aandachtig de fles te geven na haar uitgekleed te hebben. Om lades open te trekken, de inhoud van je kledingkast zelf eens te bewonderen. Maar ook beneden vervolgd zij haar ontdekkingstocht. De tuinpoort openen, de grote wereld tegemoet.
Haar fantasie wil verder, groter, mooier.
Want natuurlijk is het gras bij de buren in haar ogen al veel groener. De glijbaan in de speeltuin verderop al zoveel leuker. Onze eigen tuin ineens te klein.
Je wilt ravotten in het bos, springen in de plassen, dansen op de bank, schreeuwen in het zwembad, lopen over dunne balken, rennen door het gras. Ik zie je glunderen en glimmen. Je lacht en je zingt. Wat geniet ik van dat meisje. Wat geniet ik van je zijn. Heel soms ondeugend, soms ontroerend, eigenwijs, oost Indisch doof, soms onbevangen, soms verlegen, soms alles op een rij. Maar juist dat maakt jou, mijn grote kleine meisje. Uniek, speciaal, geliefd, ja dat ben jij.
Mijn hart smelt
Ik blijf nog even op de trap staan. En bewonder hoe zij haar spel vervolgd, hoe ze plaats neemt op haar grote prinsessen bed te midden van al het roze. Ik loop vol trots terug naar beneden en na slechts enkele minuten hoor ik de zachte stapjes van haar pas de trap af komen. Twee armpjes omhelzen mijn benen “Naomi boven klaar”. Mijn hart smelt. Wat ben ik blij dat jouw ontdekkingstocht nog altijd weer eindigt bij mij.
Heb jij ook zo’n heerlijke avonturier die graag op ontdekkingstocht gaat?
-x- Mama van Dijk
2 Comments
Heerlijk, zo’n peuter om je heen!
[…] Duowagen. check. Meisjes erin check. Vrolijk neuriënd door de motregen lopen we richting de winkel. De peuterattractie weet ik beheersend voorbij te komen zonder drama’s. Eenmaal in de winkel valt mijn oog direct op de partij shorts die in de rekken hangt. Leuk! Mijn peuter ziet nog veel meer en glijd als volleerd stuntvrouw uit de wagen. De oudere man verderop in de winkel blijft dit tafereel van een afstand even nakijken. Ik glimlach. Doet ze altijd hoor klinkt in mijn gedachten. Ik besluit maar niets te zeggen. Terwijl ik mijn baby een fles overhandig die ik al voorbereid in de tas had zitten, gaat mijn peuter op ontdekkingstocht. […]