Een oer-Hollandse baby, de ontmoeting in Jeruzalem

Ik neem je mee naar Israël, waar een bijzondere ontmoeting plaatsvond met een lief klein mannetje. Een oer-Hollandse baby geboren in Jeruzalem..

Ik schreef hier al hoe ik de aanloop naar de bevalling van mijn neefje had beleefd, hoe ik probeerde tot steun te zijn, als tweelingzussen mijlenver bij elkaar vandaan. Ook las je hier in een eerder blogbericht over mijn reis, de rust die ik vond tijdens mijn trip van het drijven in de dode zee tot brownies als ontbijt.

Vandaag de ontmoeting, van een bijzonder mooie mannetje.

Cultuur

We kunnen nog even niet bellen, appt ze me voelbaar uitgeput. De kamer loopt steeds vol met mensen, ik bel je als het rustig is. Ik kan niet anders dan in spanning en verbazing afwachten. *Whaaa*, je hebt zojuist je kind gebaard, stuur ze weg! antwoord ik. Anders wellicht als in de Nederlandse cultuur word de start van de bevalling gerust al bekend gemaakt. Ik ken het slechts uit zwijmelende films dat familieleden (bij wijze van spreken) na het eerste huiltje de verloskamer al binnen komen lopen. Maar dat was slechts in films dacht ik na mijn bevalling voortaan vertroostend. Het enige dat ik met dat soort visite zou willen is de deur uit bonjouren. Als ik na de ontploffing van mijn onderkant, nog bijna poedeltje naakt net het laatste naald en draad uit m’n lijf zie verdwijnen is bezoek gewoon nog even heel erg ongewenst. Ook al is het uit puur liefde. Sorry.

Maar daar zit je dan. Terwijl we videobellen lijk je heel even zo dichtbij. De tranen vullen je ogen, als je praat over je prachtig kleine mannetje, die je met liefde vasthoudt. Ik zie de struggles, de onzekerheid, maar bovenalles voel ik je trots, je onuitputtelijke liefde vanuit een krachtig moederhart. 

De ontmoeting

Ik vlieg 9 dagen later naar Tel Aviv, omarm allereerst mijn trotse zwager die ons ophaalt van het vliegveld en plof achterin zijn auto op weg naar Jeruzalem. Na zo’n 40 minuten rijden komen we aan. Nog niet eerder had ik het huisje van hen op die waanzinnig mooie plek gezien. De foto’s maken plaats voor echte herinneringen. We stappen de lift in en ineens sta ik daar, op de plek waar ik de afgelopen tijd zo vaak had willen staan. Al snel gaat de deur open, een dierbaar moment, zoveel kostbare herinneringen volgen.

Moederschap

Mijn zus een moeder, niet langer zorgeloos of onafhankelijk. Niet langer kon ik haar zien zonder ook met haar het moederschap te omarmen.  Wat staat het haar goed. De kleine Boaz ligt tevreden in haar armen. Ik kan me even niet heugen dat mijn kleine meisjes zo klein zijn geweest. Mag ik even? vraag ik. Zijn kleine lijfje druk ik voorzichtig tegen me aan. De geur van een pasgeboren baby. Ik waan me even terug in de tijd.

Babylieff

In de dagen die volgen kom ik elke dag even op bezoek, we kroelen, lachen, kletsen, omarmen, delen tips en tricks en zoveel meer. Het kraampakket dat ik maakte met setjes kleding en andere cadeautjes had zij eerder al meegenomen en in de afgelopen dagen uitgepakt. Vanuit huis nam ik nog wel een klein bijzonder pakketje mee dat werd gemaakt door Babylieff.

Op de foto zie je hoe zijn naam met liefde is verwerkt in een prachtig houten speenkoord. Ik mocht het haar cadeau doen. En ook voor jou als lezer is er een fijne kortingscode beschikbaar gesteld.

Ben jij op zoek naar een persoonlijk kraamcadeautje? Je shopt in December (’17) met 10% korting bij babylieff met kortingscode: “Mamavandijk”. Benieuwd wat ze nog meer maakt? Neem dan zeker even een kijkje op haar FB-Pagina.

De kleine Boaz is ondertussen een maand oud. Een paar maanden geleden nog was zij het wachten zat. Nu komen haar dagen uren tekort, vliegen de weken voorbij.

Ik neem je mee kleine schat, als je even niet hier bent of ik even niet daar. Ik draag je mee in mijn hart tot wij soms weer heel even samen zijn, dicht bij elkaar – je liefhebbende tante. 

-x- Mama van Dijk