Financiële zorgen met één kostwinnaar/winner?

“Terug betalen? 7000 euro? Doe even normaal! Alsjeblieft, help!” Het is de noodkreet die Cor die ochtend haarfijn aanvoelt. “Zo’n SOS bericht schieten we natuurlijk direct te hulp, ik bel je straks”, stuurt hij terug. Aan alles merk ik dat hij, als zijnde mijn accountant, niet zoveel zorgen ziet. Niet veel later hebben we contact. “Jij zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken, en nu dit…”.We plannen een paar dagen later een gesprek.

Stoppen in loondienst

Eerder las je over de keuze die ik als manager van ons gezin maakte om te stoppen in loondienst. Een keuze om als gezin te leven met slecht één kostwinnaar (zijn we niet allemaal overwinnaars). Natuurlijk had ik nu mijn werk als schrijver, mamablogger en voelde ik me de laatste maanden af en toe een rijk gezegende rondwandelende woordenkunstenaar. We genieten als gezin ik denk zo’n 284 x zoveel meer van elkaar(tien x zoveel klinkt zo weinig), er is een stukje vrijheid gekomen, ruimte voor gezinsuitjes, afspraken in het weekend met vrienden, date night’s en meer. Heel even, terwijl ik de belastingzaken op orde probeer te maken, vraag ik me af of dat de juiste keus is geweest. Ik zie een getal met teveel nullen waarvan ik hoop dat ik iets drastisch verkeerd heb ingevuld. U moet betalen. Help!

22 Minuten

Het is 08.08 om precies te zijn! Nadat ik om 5u mijn jongste een flesje dreumesmelk heb aangeboden vallen we allemaal weer in slaap. Dat is het grootste cadeau dat mijn lieve dames me op de ochtend kunnen geven. Maar vandaag niet! Ik doe mijn ogen open en zie langs mijn iets te kleine gordijnen een felle lichtstraal naar binnen komen. Oh my! Ik kijk op mijn telefoon. 08.08! Een snelle rekensom laat me weten dat ik over exact 22minuten in de auto moet zitten terwijl mijn dames nog op één oor liggen en de oppas nog niet aanwezig is. Nogmaals, oh my! Ik ren naar de badkamer, gooi een knot in mijn haar, schiet een blouse en veel te oude panty aan. Wurm mezelf in een strak rokje en gooi vliegensvlug wat verhullende make-up op mijn uitslaaphoofd. Op dat moment komt moeders de trap op lopen die zich al zorgen maakte dat ze eens niet binnen 10 minuten een appje terug kreeg. Terwijl er 6 kilo van elke schouder afvalt in de wetenschap dat ik nu enkel nog maar aan mezelf hoef te denken sprint ik naar beneden. Met nog 3 minuten te gaan, schil ik een banaan en kloek ik een glas melk weg. Doei. En bedankt mam!

Kernhem Accountants

Ede. Ik moet naar Ede, maar waarnaartoe ook alweer? Snel krab ik met een kindercd de bevroren ruit schoon en voer ik de navigatie in, die me brengt op een bizar mooi plekje te Huize Kernhem. De plek waar mijn helden van de dag hopelijk gingen zorgen voor een beetje lastenverlichting. Een rij gigantische bomen zorgen voor een onthaal waar je u tegen zegt. Ik betreed het pand. Snuif de geur op van een net geschilderde trap en word vriendelijk onthaald door de assistente. Ik geloof tenminste dat ze dat was. Binnen hangt een zakelijke maar gemoedelijke sfeer. Ik word neergezet aan een ronde witte tafel terwijl het uitzicht vanaf deze plek jarloersmakend is.

Verbluffend

De mannen schuiven aan terwijl ik mijn verhaal als een pitch met een lach de groep in gooi. “Dit is het mooier kan ik het niet maken. En toen verscheen er dus “7000” euro terugbetalen. De kalmte overheerst nog steeds. Er moet iets fout zijn gegaan, hoor ik ze zeggen. We beginnen aan de tocht langs hypotheeksommen en rentes, inkomsten, overige inkomsten, voorlopige aanslagen, aanrechtsubsidies -areyoukiddingme?-, hypotheekrenteaftrek en zoveel meer. Het resultaat is verbluffend. Of beter gezegd mijn financiële kennis is buitengewoon laag. Met diezelfde gegevens en een last van zo’n 6400 euro minder ga ik huiswaarts. Maar niet voor ik beide mannen met een oprecht gemeend “dankjewel” de hand schud.

Terug huiswaarts denk ik aan het schietgebedje van eerder die morgen. “Als dit de keuze is die ik moet maken om U en mijn gezin te kunnen dienen, laat financiële zorgen dan wegvallen.” In stilte kijk ik op. Bedankt.

-x- Mama van Dijk