Whaaa! Wat een enthousiasme. Terwijl ik mijn afzakkende broek omhoog hijs en in de vroege ochtend plaatsneem op de weegschaal verschijnt daar met dikke letters “low!”. Wauw. Bedankt! Eerst al die afzakkende broek en nu zo’n oppepper. Zonder verdere uitleg stap ik eraf. Opgelucht! Beneden denk ik aan het chocolade’toetje dat in de koelkast op me staat te wachten. Die had ik nu wel verdiend.
Sportchallenge
Op 1 feb. ben ik samen met sportmaatje Rolinda gestart met een waanzinnig leuke sportchallenge, vanuit haar bedrijf Lifestylecenter Barneveld. We hadden niet durven dromen dat de opkomst zo groot was en ons enthousiasme zo enorm zou aanslaan. Op Donderdag, de eerste les, zijn we gestart met 15 dames, de maandag die daarop volgde kwamen daar nog zo’n tien nieuwe deelnemers bij. Inmiddels beheren we de groepsapp “sportchallenge” met al 35 fanatiekelingen. De één traint elke maandag of donderdag mee, de ander is er elke training. Dit is precies waar het allemaal om draait. Gemotiveerd worden, er niet alleen voor staan, haalbare doelen stellen en jezelf uitdagen. Dat is waar wij als sportchallengers voor staan. Je bent welkom zoals je bent, met een maatje meer of een maatje minder, met een conditie of helemaal geen. Samen gaan we voor fit!
Baby in je buik?
Terwijl ik vrolijk de eerste happen van mijn veel te slechte ontbijt aan tafel naar binnen werk zie ik dat het elastiek uit mijn oude trainingsbroek is verdwenen. *Oops* In een klap barst de bubbel van enthousiasme uit elkaar. Ik plof mijn buik een eind naar voren en voel net iets te opvallend aan mijn reusachtige zwemband. Dochterlief die de situatie onder ogen ziet roept vragend af “Mama baby in de buik”? Ik schud mijn hoofd terwijl ik vol ongeloof zeg: Neee, en bedankt!” Niet veel later wanneer we onder het mom van een toastje met oma een drankje doen om het weekend af te sluiten zie ik de ogen van Naomi mijn kant op staren. “Mama heeft een baby in de buik”. Naomi!! Dat is niet waar hoor, hoor ik mezelf verdedigend zeggen.
Naomi kijk mama eens aan; Wat zit er in mama’s buik? lachend rent ze weg. terwijl ze roept “KOEKJES!!”
Opgelucht adem ik uit..
Inmiddels zijn we 11 maanden verder, hang ik rond mijn streefgewicht en ben ik afschuwelijk apetrots met zo’n 15 kilo minder. Volgende maand show ik je mijn nieuwe doelen en zoveel meer!
Dan word het nu tijd om de batterij in mijn weegschaal te vervangen en krijg het woordje “Low” op het display ineens een wel heel andere dimensie.
-x- Mama van Dijk
No Comments