De wedloop van het leven

Ik loop de wedloop die voor mij ligt
door een wolk van getuigen omgeven.
Met mijn ogen alleen op Jezus gericht,
in de wedloop van het leven.

Opwekking 564

Middagdienst

Het is zondagmiddag als ik plaatsneem in de middagdienst. Onze meisjes hadden we zojuist afgezet bij de kinderoppas. Ik was daar met enige haast weggegaan omdat de dienst wat eerder begon zo bleek. Terwijl ik de tranen nog rijkelijk hoor vloeien loop ik met manlief de gang (binnen)door naar de dienst. Zou het goed gaan? We glimlachen. Vast!

Naast de allerleukste

Ik bedenk me ineens dat deze gezamenlijke momenten in de kerk soms even voelen als een heuse date. Even niets hoeven dan samen mee deinzen in de dienst terwijl ik plaatsneem naast de allerleukste. Even zonder kinderen. Even met zoveel mooie mensen samen zingen hoe goed onze Hemelse papa is en Hem danken voor het kruis. Het is die morgen immers eerste paasdag en naast een overheerlijke brunch en een lading heerlijke eitjes is het ook een moment om stil te worden. Of toch niet?

Wedloop

Voorin de kerk staan prachtige jonge mensen die op die bewuste paasdag Ja zeggen tegen Hem. Het lijkt alweer zolang geleden dat wij daar stonden. Terwijl ik luister naar de woorden over de wedloop van het leven klinken er vragen in mijn hart. Waar stond ik in die wedloop? Ik voel mijn aangespannen kuiten die nog iets lijken te branden van mijn laatste training van 5 kilometer. Ik train met regelmaat en kom verder, bereik diverse finishlijnen en hang met uitbundig veel plezier de medailles om mijn nek. Maar, hoe stond dat in mijn geestelijk leven? Kwam ik verder door voldoende “training”?

Training

Het geloofsleven vraagt ook om training, om ons in te spannen, te leren van fouten, lief te hebben met de liefde van Jezus en om te zien naar elkaar. Van geduld hebben met onze kindjes als een monsterlijke fase eindeloos lijkt voort te duren tot een arm om de schouder voor iemand om je heen. Het betekent soms dat we mogen uitstappen in geloof door met anderen op weg te gaan en op andere momenten laat het ons even stilstaan op de plek waar God ons gebracht heeft. Geloven vergt inspanning met liefde. En dan mogen we vandaag de dag onszelf ook die persoonlijke vraag stellen: Waar sta ik in de wedloop van het leven?

Finishlijn

Morgen ren ik 5 kilometer tijdens een hardloopevenement in het dorp met een wolk van getuigen/publiek omgeven, maar met mijn ogen op Jezus gericht, in de wedloop van het leven.

Hij is mijn hoop, mijn kracht,
mijn zekerheid, Hij wijst mij de weg die ik moet gaan.
Opwekking 564

Om mijn nek hangt een klein zilveren kruisje en ik besef steeds opnieuw daar kan geen medaille tegenop.

-x- Mama van Dijk