moederschap, kinderen, mamablog, 0 naar 1, 1 naar 2

Van 0 naar 1 vs. 1 naar 2 kinderen

De meningen onder de mama’s zijn verdeeld en heus dat zal vast liggen aan een heleboel persoonlijke aspecten. En toch komt zo’n vraag af en toe eens boven dwarrelen. Hoe ervaar je dat zo’n overstap van geen naar één kind of de overstap van 1 naar 2 kinderen. Was het één heftiger? Intenser? Ging baby no.2 vrolijk mee in het ritme of stond plots het standje overleefmodus aan?

Lekker druk

Ik herinner me goed dat iemand me eens vroeg hoe het ging. Mijn korte antwoord in de snelheid van mijn reactie daarop was dan ook; Prima, lekker druk! Twee vragende ogen keken me verwarrend aan. Druk? Twee kinderen druk? Nee man! Die woorden klonken nog wel eens vaker door mijn hoofd terwijl ik ook besefte dat dit puur een gevoel was. Een persoonlijke ervaring van een bijzondere gebeurtenis die bij iedereen op een andere manier vorm krijgt.

Powermama

Heus ze mocht mijn huilbaby wel even lenen heb ik stiekem gedacht maar dan nog zal elke mama ook daar op een andere manier doorheen zijn gekomen. En dat is prachtig nietwaar? Sommige powermama’s voeden met veel gemak een gezin van 13 op waar anderen hier en daar al eens zuchten bij twee. We zijn immers niet allemaal voor een elftal in de wieg gelegd. -Ik niet tenminste

Lees ook: “Een emotionele brief aan mijn hooggevoelige baby“

Van geen naar één kind

Mijn ervaring? Zo dus. Wauw. Je wereld staat op zijn kop, een kleintje in huis! Nooit had je gedacht dat je dag in één klap zo vol zat. Een kindje om te voeden, te badderen, te verschonen. Een kindje om al je liefde en aandacht te geven. Buidelen, knuffelen, uren samen in bed liggen of gezellig luieren samen op de bank. Wat dacht je van slapen naast je baby overdag tijdens verlof? Powernapjes to the max! Op pad gaan had de nodige voorbereiding nodig maar ook dit werd al snel een eitje. Met twee weken sta je voor het eerst weer te shoppen en show je vol trots de kinderwagen terwijl je gigantische maandverbanden nog net niet zichtbaar zijn door je jurkje heen. (Knipoog) Terwijl het eerste jaar wordt afgesloten en we uitbundig nagenieten van die allereerste verjaardag begint er opnieuw een wondertje te groeien in mama’s buik.

Van één naar twee kinderen

Wauw. Opnieuw staat de wereld op zijn kop. Nog een kleintje in huis! Je wist inmiddels hoe druk het leven met kind kon zijn maar vraagt jezelf nu vol verbazing af hoe je jezelf druk gevoeld kon hebben met slechts één. Powernapjes gebeuren nu spontaan als je aan het aanrecht staat te wachten op de fles uit de magnetron. Het knuffelen en buidelen doe je middels de draagzak zodat je ook nog handen over hebt voor je peuter. Wilde je bij de eerste in de kraamweek het liefst beneden zijn en alles meemaken op de begane grond vind je paar dagen bivakkeren in bed voor de rust inmiddels prima. Op pad gaan werd met de duowagen of meerijdplank gelukkig toch ook een eitje. Dubbel zo druk werd langzaamaan dubbel zoveel geluk!

Welgemeend

Het moge duidelijk zijn dat ik de overgang van 0 naar 1 vs. 1 naar 2 heel anders heb ervaren. Dat laatste dus welgemeend een stuk pittiger. Daarbij zie ik persoonlijk veel terug in mijn jongste die de wereld om haar heen zo intens beleefd en rust één van haar kernwoorden bleken. Nu onze baby een dreumes is geworden besef ik heel veel vaker hoe fantastisch het is. Ik kijk met een lach en een traan terug op dat eerste jaar als moeder van twee en ben meer dan dankbaar voor de rust die we hebben gevonden. Een mama mogen zijn van twee uitzonderlijk mooie meisjes..

..dat gevoel omvat een eindeloze liefde, zo puur en intens.