Goedemorgen lezer! Het is vrijdag en zoals je weet staat er vandaag dus weer een (h)eerlijke blogpost voor je klaar rondom het thema geloven. Misschien denk je “help!” daar heb ik helemaal niets mee of misschien ben je inmiddels juist een trouwe vrijdagbezoeker geworden! Voor deze nieuwe morgen wens ik je in ieder geval weer een fantastisch welkom op mamablog Mamavandijk.nl -vanuit mijn tenen!
Elk item zijn eigen herinnering
Het is enkele weken geleden als ik de kledingkasten van mijn dochters volledig op de grond uitstal. Te midden van de herinneringen die ik krijg bij het zien van alle kleine maatjes ga ik ruimen. Zakken worden gevuld en herinneringsboxen geopend. De kleinste kleertjes met de leukste herinneringen krijgen een plekje de rest gaat op maat in verschillende zakken. Ons gezin is voor nu compleet. Ik schreef er vorige week al over. En alhoewel de titel vorige week zorgde voor de nodige felicitaties bleek ik niet zwanger van een tweeling maar compleet te zijn. Wat dan opzich ook wel weer een felicitatie waard is. -just kidding
Lees hier; “And then there were 4”
Geven moeilijk?
Die dag post ik op instagram (in de stories) de vraag om geschikte goede doelen om de kleding heen te brengen. Ik wist dit keer één ding zeker. Ik wilde even geen eindeloze foto’s maken en tientallen pakketjes sturen. Al snel kwamen er een aantal fantastische doelen in mijn postvak en ging de kleding die kant op. Geven is verrijkend. Maar is dat echt zo? Was geven zo makkelijk voor me?
Ik denk aan die keer dat er slechts een tientje uit mijn portemonnee mijn kant op staarde terwijl een collecteloper voor mijn deur stond. “Sorry, ik heb geen kleingeld” waren mijn woorden. De man groette en vertrok. Niet veel later geef ik dat aanstarende tientje met gemak uit aan ditjes en datjes bij een leuke woonwinkel. Hoe is het mogelijk dat ik/wij van nature zo zelfzuchtig ben/zijn? Alhoewel ik weinig waarde hecht aan materiaal, ik bijvoorbeeld prima werk op een laptop uit de middeleeuwen en 5 jaar kan doen met een leuk jasje, merk ik toch een soort terugkomend standaard.
Eerst nog even dit..
..Eerst nog even de gezinsplanning op orde, hypotheek betalen, koelkast en vriezer gevuld en dan.. Ja dan gaan er ook nog een paar aanstarende tientjes naar de spaarrekening om vervolgens tot de conclusie te komen dat het weer is gelukt deze maand. De standaard goede doelen zijn weer gespekt en ik zit er weer warmpjes bij. Lieve lezers dit mag en kan toch niet de standaard zijn? Het is mijn verlangen te groeien in het geven omdat ik besef hoe verrijkend dat zal zijn. Niet om zomaar te geven, niet om van de daken te schreeuwen, niet om daar zelf beter van te worden maar juist om die ander te dienen, uit liefde.
De jongeman
Matteüs 19 v 21: Jezus antwoordde hem: ‘Als je volmaakt wilt zijn, ga dan naar huis, verkoop alles wat je bezit en geef de opbrengst aan de armen; dan zul je een schat in de hemel bezitten. Kom daarna terug en volg mij.’
De woorden uit Matteüs zijn zo puur. Als een jongeman met veel bezittingen aan Jezus vraagt wat hij nog meer kan doen om eeuwig met Hem te mogen leven antwoord Jezus met de woorden uit Matteüs 19. Jezus volgen kost wat. De jongeman dacht dat hij tot alles in staat was om Jezus te volgen maar loopt uiteindelijk terneergeslagen weg. Het gaat hier volgens mij niet zozeer om het feit dat je perse alles moet verkopen maar wel over iets dat tussen jou en Hem in kan staan.
Liefde
1 Korinthe 13 v 3: Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
De woorden uit Korinthe sluiten daar zo mooi bij aan. Het gaat niet om een bizar mooie prestatie. Immers, ik ken meer mensen die hun hebben en houden morgen nog te koop zouden willen zetten om vervolgens op reis te gaan. Het gaat om een daad van liefde. Uitstrekken naar de mensen om je heen. Een lieve groet, een arm, een kaartje, een bakje eten aan de deur. Een dagje uit, een warme knuffel, een stapeltje kleding uit je eigen kast. Deel maar, geef maar en volg Hem, het zal gezegend worden.
-x- Mama van Dijk
Herpublicatie
1 Comment
Hoewel ik zelf niet gelovend ben, vind ik dit wel heel verrijkend om te lezen. Sowieso vind ik je vrijdagblogs heel verrijkend; niet opdringerig, maar gewoon heel eerlijk en vanuit jezelf en dat vind ik mooi.
En ik moest wel even grinniken bij het ‘niet allemaal tegelijk’ 😉