Een adembenemend Kerstcadeau

Een onderwerp dat ik afgelopen weken meermaals voorbij hoor komen om me heen is er eentje over keuzes. Waaronder de keuze voor een positieve mindset. Een dankbaar hart. Maar was dankbaarheid een keuze? Of was dat te kort door de bocht?

In het leven als moeder kun je worden opgeslokt door verantwoordelijkheden en taken, overigens ook zonder moederschap kan dat een grote rol spelen. Inmiddels zijn er oneindig veel wachtlijsten voor psychologen en kan het zomaar zijn dat je een van hen bent. Het leven slokt je op. De ballen hoog houden kostte teveel moeite. Het juk te zwaar. Je schouders belast. Je lijf zo leeg van alle zorgen of verdriet.

Dankbaar, hoe dan?

En dan ineens leven we in rap tempo richting kerst. Een tijd om samen te zijn. Een tijd vol gezelligheid. Ook al dringen die donkere dagen (nog steeds) door tot in je hart. Kerst. Daar waar het ineens draait om kerstbomen of een fantastisch kerstdiner. Misschien vraag je je af hoe je ze doorkomt. Sluit jij het liefst de deur.

Een adembenemend Kerstcadeau

Er wacht ook voor jou een adembenemend Kerstcadeau. Een kerstcadeau dat vandaag en elke dag opnieuw meer dan voldoende waarde heeft om de gordijnen te openen. De deur open te zetten.

Ik neem je even mee naar een stadje hier iets verder vandaan. Terwijl een jonge vrouw de stad ,na een moeizame lange tocht, komt binnengelopen aait ze voorzichtig over haar buik waar ze haar baby voelt trappen. Het zou niet lang meer duren. Terwijl de man die bij haar loopt zich over haar ontfermt gaan ze dringend op zoek naar een slaapplaats maar nergens kunnen zij terecht. Zou ze bang geweest zijn? Zich zorgen hebben gemaakt? Waar moesten ze rusten? Wat als de baby kwam?

Die nacht slapen ze in een stal. Iets dat leek op een oud klein grotje? Ik vraag me af of ze dankbaar zou zijn geweest voor deze situatie terwijl ze een krakende deur zou hebben geopend. Hoe zou ze zich gevoeld hebben? Zou de jonge vrouw haar man van zich af hebben geduwd toen hij zou hebben gezegd dat het goed kwam? Ik hoor in gedachten de wind razen door het veld. Razen door haar hart.

In die bewuste nacht wordt haar baby geboren, zij noemen hem Jezus.
Lang verwacht. Het bleek een adembenemend Kerstcadeau, ook voor jou en mij.

Geboren

Ik hoop dat je de keuze mag maken te midden van jouw persoonlijke strijd, je zorgen, je pijn, je lege handen, je zware last, om dit bijzondere kerstcadeau aan te nemen in je hart. Een dankbare keuze.

Jezus wordt vandaag en elke dag opnieuw in ons hart geboren.

Gebed

Heer, wilt u ons helpen juist in deze week die voor ons ligt, Uw licht te laten schijnen zodat ook zij, in eenzaamheid, zorgen of verdriet, zullen zeggen. Heer, wees welkom in mijn hart. Want zonder U, is kerst mis.

Luistertip:

-x- Mama van Dijk