Vol passie vertelt Nayomi over de reis naar het moederschap. Een reis die omhuld is met passie en liefde voor hun Thaise mini. In de rubriek Adoptie vertelt ze je alles over de stappen die ze hebben genomen. Informatief, vol passie en liefde om jou te laten weten, je bent niet alleen.
In dit artikel lees je over de allereerste stappen die je zet na je besluit voor adoptie te gaan.
Stap 2 de Voorlichtingsbijeenkomsten
Wanneer de ‘aspirant’ adoptieouders de verplichte informatiebijeenkomst hebben gevolgd, kom je op de wachtlijst voor de voorlichtingsbijeenkomsten die gehouden worden. Dit is om je voor te bereiden op de komst van een adoptiekindje en als voorbereiding op de gesprekken met de Raad voor de Kinderbescherming. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat het ‘’wachten’’ op de voorlichtingsbijeenkomsten best lang duurt. Wij schreven ons in bij de stichting Adoptievoorzieningen begin december 2015 en in februari 2017 zijn we gestart met de eerste bijeenkomst. In de tussentijd kun je niet veel doen als afwachten wanneer het rooster en het handboek in de bus vallen.
Voordat je de bijeenkomsten kunt volgen moet je deze betalen, wij betaalden een bedrag van 1385,- voor de 5 verplichte bijeenkomsten. Deze rekening kwam in september 2016 en daarna was het dus nog wachten tot februari 2017 voor we echt konden starten. 2 maand voordat de bijeenkomsten beginnen krijg je het rooster en het handboek voor adoptie wat je als ‘’huiswerk’’ voor iedere bijeenkomst moet lezen. De informatie die daarin staat komt voor een deel ook terug tijdens de bijeenkomsten.
Thema’s behandelen
Wij waren ingedeeld op de donderdagmiddag van 14.00 uur tot 17.00 uur. Daar waren we samen met nog 7 andere stellen te vinden in Houten. De gesprekken vonden plaats op het kantoor van de Stichting Adoptievoorzieningen. Tijdens deze bijeenkomsten wordt er aandacht besteed aan de volgende thema’s die je kunt tegenkomen bij het ‘’adopteren’’ van een kindje. Zo hebben we het gehad over de biologische ouders van het adoptiekind en de voorgeschiedenis van het kindje. (Je kunt hierbij denken aan de voorgeschiedenis bijv. te vondeling gelegd door de biologische ouder(s) of tijdelijk opgegroeid in een gezin waarbij huiselijk geweld plaatsvond).
Ook hebben we het gehad over verlies en rouw, en de hechting. Dit is een heel belangrijk thema in ‘adoptieland’; de hechting. Je kunt dit maar een keer doen en ze raadden je echt aan met klem om hiervoor ook de tijd te nemen. Zo willen wij straks als ons kindje er is allebei drie maanden vrij nemen en indien nodig zal ik (Nayomi) langer thuis zijn om zo in alle rust aan elkaar te wennen en te hechten.
Dit betekend ook dat wij in die drie maanden zo min mogelijk prikkels van buiten af denk bijv. aan veel bezoekjes bij ons thuis of met het kindje op visite gaan zullen mijden. Niet omdat we ons geluk niet willen delen met een buitenstaander maar omdat we vooral ons kindje de ruimte willen geven om aan ons en aan zijn/haar nieuwe thuisland te wennen. Na die drie maanden zullen we gefaseerd kijken hoe we er qua hechting voor staan en of we het contact met onze familie/vrienden kunnen uitbreiden.
Special needs
Andere thema’s die aan bod komen zijn identiteit en loyaliteit en wensen en grenzen rondom het adoptiekind. Vooral dat laatste is ook belangrijk tijdens de cursus, verdiep je al in de ‘’special’’ needs die je toekomstige adoptiekindje kan hebben en waar je zelf voor openstaat. Je kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan een hazenlip, of een kindje met een hartafwijking. Later zal ik hier nog wat meer over vertellen want daar worden aparte themabijeenkomsten over georganiseerd door de Stichting Adoptievoorzieningen. De bijeenkomsten duren best lang maar zo voelt het niet, elke keer vloog de tijd om.
Tijdens een van de bijeenkomsten komt een ervaren adoptieouder vertellen over zijn/haar adoptiekind dat was echt heel interessant. Ik heb de informatie opgezogen die middag. Het zijn fijne voorlichtingsbijeenkomsten die door twee personen die werken bij de Stichting Adoptievoorzieningen worden gegeven, wij hadden twee dames als cursusleidsters. Je krijgt vaak eerst een deel informatie soms aangevuld met filmpjes en daarna is er ook ruimte om met elkaar in gesprek te gaan over het thema wat die middag centraal staat, om vragen te stellen en af en toe is er ook een opdracht die je moet maken. Ook is er soms huiswerk om voor te bereiden voor de volgende keer, dit is nooit veel maar wel erg interessant en leerzaam om er mee bezig te zijn.
Telkens opnieuw een feestje
Wij maakten er elke keer een feestje van als we naar de bijeenkomst waren geweest door samen een hapje te eten bij de Ikea (die zit om de hoek) en daarna pas weer naar huis te gaan. Op 6 april 2017 hebben wij de cursus afgerond en werd ons dossier door de Stichting Adoptievoorzieningen doorgestuurd naar de Raad voor de Kinderbescherming in de provincie waar je woont in ons geval dus Gelderland. We hebben nog steeds contact met de groep waarmee we de cursus hebben gevolgd, er zijn 2 stellen afgehaakt vanwege diverse redenen en inmiddels zijn we dus nu nog met stellen over. We hebben een appgroep waarin we zo nu en dan de stand van zaken delen van het adoptieproces waarin iedereen zit.
Een bijzondere reis..
De volgende keer zal ik wat vertellen over de themabijeenkomsten die wij hebben gevolgd in voorbereiding op de gesprekken met de Raad voor de Kinderbescherming.
Meer lezen rondom adoptie? Neem dan zeker hier een kijkje!
Liefs, Nayomi
No Comments