Mijn leven op zijn kop, en dan?

Het is tijd om de balans op te maken. De afgelopen drie maanden heeft mijn leven behoorlijk wat reuring gekend. Hele fijne reuring, overigens. Als coach bij hoogsensitiviteit en ervaringsdeskundige, weet ik goed hoe ik daar mee kan om gaan. Maar, eerlijkheid gebied te zeggen dat ik soms ook even de balans op moet maken. Het is weer tijd voor meer rust en regelmaat, maar stilte bovenal.

Allereerst een vreugdevolle aankondiging

Wij verwachten ons derde wonder! Hoewel ik het spannend blijf vinden, hebben we inmiddels twee mooie echo’s gehad en hebben we mogen aanschouwen dat er echt een kindje in mij groeit. Waanzinnig, die verwondering erover blijft en is onverminderd. Het voelt dubbel om hier zo’n blije aankondiging te doen. Dat kan rauw op je dak vallen wanneer je zelf zo verlangt naar een kindje. Ook als je hart en hoofd zoveel ruimte hebben voor een tweede of derde kindje. Dat verdriet is dan niet minder. Ik denk aan jou lieve vrouw, met gevouwen handen.

Een volgende stap (terug)?

De afgelopen weken zijn we bezig geweest met de verkoop van ons huis. Veel afspraken komen daarbij kijken, zeg… Waar veel mensen denken dat we zoeken naar een huis dat vooral maar meer en groter is, denken wij eerder aan een eenvoudiger huis, ruimte om het huis en voor een kantoor. Maar verder gaan we voor: minder huis, meer leven. De meeste mensen geven een flauw glimlachje als je dat uitspreekt, want, wat betekent dat? Wij kijken er naar uit. Ons huis is verkocht, we hebben geen idee waar we terecht gaan komen, maar ik heb er onwijs veel zin in. Ik heb hierin totaal geen zekerheid, maar de stap voelt zo goed, dat ik dat kan loslaten. We kijken er naar uit.

Maar, dan…. stilte

Voor mij, eigenlijk altijd rustige leven, was het best veel om ons huis te verkopen met alles wat erbij kwam kijken. Helemaal in combinatie met mijn vermoeidheid en misselijkheid van de eerste maanden zwangerschap. Je hoort me niet klagen, maar juist in deze afgelopen periode ben ik er weer bij stil gezet, dat het belangrijk is om goede kwaliTIJD te hebben. Als vrouw in dit soms zo drukke en -misschien voor jou wel gehaaste- leven, moeten we de tijd nemen om stilte te zoeken. Als ik een goede moeder wil zijn, een goede coach, moet ik er voor kiezen om af en toe stil te zijn. Om Zijn adem in te ademen, zodat ik weer kan ademhalen. Om mijn dankbaarheid uit te spreken. Om mijn agenda niet te laten bepalen hoe mijn leven eruit ziet.

Doe je mee?

Herken je dit? Doe dan met me mee en neem de komende week de tijd om een aantal minuten per dag apart te zetten en alleen maar stil te zijn. Pak een notitieboek en pen om je eventuele gedachten op te schrijven. Het is niet erg dat er gedachten zijn in stilte. Gedachten zijn er namelijk niet voor niets. Ze houden je bezig, je ‘moet’ er iets mee of je vind dat je er iets mee moet. Schrijf jezelf ‘leeg’ en keer weer terug naar stilte. Sluit je ogen. Focus op je ademhaling. Leg je handen maar op je buik en realiseer je dat je die adem hebt gekregen van God. Dat Hij jou die adem heeft gegeven. Wauw, zo dicht bij is Hij bij jou! Zulke momenten zijn van ware kwaliteit.

Liefs, Corrinne

www.prachtigaandachtig.nl