Winkelen met baby én peuter.

Het idee alleen al bezorgd je mogelijk een zenuwinzinking. Niet geheel onterecht zou ik vandaag de dag zeggen! Kom, ik neem je even mee naar die regenachtige vrijdagmorgen die zo ideaal leek voor een shopochtend. Maar of mijn peuter daar ook zo over dacht…

Het weer is deze morgen slecht, maar afijn, de regen komt vooralsnog niet met bakken uit de hemel en zelfs de zon laat zich heel af en toe al zien door mijn ramen langs de vettige afdruk van diverse peuterhandjes. Leuk, die glazen achterpui. Heerlijk klusje ook altijd weer. Terwijl ik moeite doe om mezelf niet te ergeren aan de zojuist gecreëerde puinhoop in de woonkamer pak ik een tas terwijl ik bijna struikel over de blokkentoren van dochterlief. Ik laad de duo wagen in de auto en maak mezelf en de meisjes klaar voor vertrek. Tijd om eens een paar korte shorts voor mezelf te kopen. Of tenminste een poging te doen. Want ook onze zomervakantie lijkt eindelijk in zicht.

We gaan op reis

Ik heb de boel ondertussen onder controle en vink in mijn hoofd de ‘we gaan op reis en we nemen mee’ lijst weer af waarna we plaats nemen in de auto. Op weg naar de stad even verderop. Nee, geen drukke winkelstraten, slechts een overdekt klein winkelcentrum. Mét parkeerplaats voor de deur, een drogist en een leuke kledingzaak. Géén speelgoedwinkel, slechts één peuterattractie in die hal waar een muntje in kan worden gegooid voor een minuutje peutervermaak. Weinig ingrediënten dus om deze shoppoging te laten mislukken.

Duowagen. check. Meisjes erin check. Vrolijk neuriënd door de motregen lopen we richting de winkel. De peuterattractie weet ik beheersend voorbij te komen zonder drama’s. Eenmaal in de winkel valt mijn oog direct op de partij shorts die in de rekken hangt. Leuk! Mijn peuter ziet nog veel meer en glijd als volleerd stuntvrouw uit de wagen. De oudere man verderop in de winkel blijft dit tafereel van een afstand even nakijken. Ik glimlach. Doet ze altijd hoor klinkt in mijn gedachten. Ik besluit maar niets te zeggen. Terwijl ik mijn baby een fles overhandig die ik al voorbereid in de tas had zitten, gaat mijn peuter op ontdekkingstocht.

Verantwoord

Ik besluit me vanmorgen pedagogisch op te stellen, ten alle tijden gericht met het oog op de uitgang. Kan ik lekker shoppen, en weet ik zeker dat mijn peuter zich op korte afstand van mij bevind, in(!) de winkel. Al snel pas ik die tactiek aan. Met in een heel rap tempo 6 verschillende shorts uit de rekken te hebben getrokken vervolg ik zonder tijd te verliezen mijn peuter achterna die ongegeneerd door de winkel rent. Lieverd, heb je Nijntje al gezien? roep ik kalmerend door de winkel. Haar pas stopt. Met een glundering in haar ogen blijft ze stilstaan. Ha, dat werkt! Met haar handjes opzij kijkt ze me vragend aan “Waar?” Ik wijs haar de weg en weet haar in opperbeste stemming te krijgen. Vrolijk danst ze om de collectie van Nijntje heen die tot mijn grote vreugde buiten bereik van kinderhandjes staat.

De winkelmedewerker kijkt vanaf een aantal meters liefdevol mijn kant op terwijl ze zich ontfermd over een grote stapel herenbroeken. Ah, hoor ik haar vertederend zeggen. Trots hoop ik dat deze shopochtend zo schattig blijft verlopen. Nadat peuterlief de buit binnen heeft, we een paar pas sessies voor haar verder zijn en we een aantal leuke items voor haar in de winkelmand laten verdwijnen is ze er plots wel een beetje klaar mee. Tja, voor wie waren we hier ook alweer? Enkele seconden later, als ik mijn hoofd net weer uit de maxi cosi haal om mijn babymeisje te vermaken, zie ik hoe mijn peuter die met zorg gestapelde herenbroeken met slechts één hand uit de schappen beukt. En dan begint het de ik-wil-even-alles-aanraken fase. Te weten dat mijn shorts nog ongepast over de duowagen hangen ontferm ik me met enige pedagogische precisie over mijn peuter én de herenbroeken.

Uitdagingen alom

Tijd voor uitdaging no. 2. Tevreden met mijn peuter aan de hand ga ik richting de paskamer. Terwijl ik mijn babymeisje amuseer met de nodige kiekeboe spelletjes vanachter het gordijn ren ik hier en daar half aangekleed de paskamer uit op zoek naar mijn peuter die rustig op een plastic olifant is gaan zitten voor een filmpje. Om de hoek. Mama is even passen lieverd, blijf je zitten? Nee. klinkt iets te duidelijk of standvastig. Kom je mee dan? vraag ik haar terwijl ik ondertussen de veel te krappe short uit wurm en mijn hoofd langs het pasgordijn laat vallen. Ik zie hoe mijn peuter zich uitleeft op de poefjes, uitbundig zwemmende bewegingen maakt en doet ze alsof ze vooruit komt.  “Kijk mama, zwemmen, nu jij!” 

Ik glimlach om de fantasie en pak snel een volgende korte broek van mijn duowagen af om te passen terwijl dochterlief dit keer besluit rustig te blijven kijken. Maar natuurlijk niet voor lang, en dus wurm ik snel het broekje weer uit, en vlieg ik op mijn blote voeten mijn peuter achteraan die zich ondertussen voor het raam naar buiten heeft gewurmd tussen een stel kledingrekken. Zal mama je maar even vast zetten lieverd, stel ik enthousiast voor?

Goed geprobeerd

Lachend rent ze weg, zo hard ze kan. Ik lach mee om haar vrolijke hypermobiele loopje en negeer de zwaai hier en daar die ze geeft aan de felgekleurde rekken met shirts. Heel even check ik of ik mijn portemonnee wel bij me heb als ik een halve seconde later zie hoe ook het rek zonnebrillen als nooit tevoren ronddraait. Ik pak haar vast, zet haar klem tussen de gordels in de wagen en haal adem. Mijn babymeisje kijkt glimlachend mijn kant op. Alsof ze wil zeggen; Goed gedaan mam!  Ik kijk naar mijn eigen “buit” van slechts twee shorts en vervolg mijn weg naar de kassa. Of ze echt goed zaten weet ik eigenlijk niet precies. Ach, kijk ik thuis wel…

Ik volg mijn weg naar de uitgang waarbij peuterlief iets te enthousiast door het personeel word uitgezwaaid. Als eenmaal thuis mijn rijkdommen liggen te snurken leg ik de shorts in de kast. En dan valt mijn oog op het kaartje. Push-up shorts, Nee toch. Spot jij binnenkort iemand met een reusachtige bilpartij. Steek dan maar gewoon je duim omhoog en bedenk, ze deed tenminste een poging..

Heerlijk zo’n terugblik, twee jaar terug in de tijd.. 

Hoe shop jij met kinderen?

-x- Mama van Dijk