Vorige week was het gigantisch warm voor normale Nederlandse begrippen. Ineens werden we wakker geschud. Heb je het ook gemerkt? Dat er een golfbeweging op gang kwam op sociale media?
Via mijn instagram deelde ik het volgende:
CRISIS // Er is op Instagram een golfbeweging gaande rondom het klimaat. De extreme temperaturen van deze week schudden ons blijkbaar wakker. Wat goed!
Het gaat inmiddels niet meer om klimaatverandering, maar om een klimaatcrisis, las ik.
Vermoedelijk herkennen veel moeders het gevoel van angst rondom de toekomst van onze kinderen op deze aarde. Waar moet het naar toe?
Laten we proberen datgene te doen wat in onze macht ligt. Met kleine stapjes zorgen voor een betere aarde. Denk aan verpakkingsvrij, tweedehands kopen, spullen lenen, minder vlees of niet meer vliegen.
Voor mij ligt deze manier van bewust leven heel dichtbij aandachtig leven. Omdat keuzes veel bewuster worden gedaan. Laat je niet meeslepen in de snelheid van de maatschappij, maar neem rust en kies zorgvuldig.
Wij hebben nog een flink aantal stappen te maken als gezin. En soms heb ik een “terugval” omdat ik dan even voor gemak kies.
Laten we elkaar blijven aansporen en bemoedigen. Niet veroordelend, maar uit liefde voor de schepping.
Herken jij ook de angst rondom het opgroeien van je kinderen? In een tijd waarin we eindelijk weer een beetje beseffen wat ons gedrag met de aarde doet?
Vaak hoor ik ook: ‘wij alleen in Nederland kunnen dit niet veranderen…’ Misschien is dat zo, ik weet het niet. Ik weet wel dat het mij soms slapeloze nachten bezorgd.
Daartegenover staat heus ook wel eens mijn gemak, ik weet het echt niet altijd wat het beste is. Het lijkt soms kiezen tussen twee kwaden. Of als we straks een baby hebben, moet ik dan voor wasbare luiers gaan? Of ga ik voor duurzame wegwerp? Hoe zit het qua kosten? Ook qua boodschappen, willen we gaan voor biologisch en eerlijk. Maar, voor ons is jammer genoeg nog niet altijd alles haalbaar wat we willen. Ook hebben we weer een auto gekocht, ik gebruik hem in verband met mijn zwangerschap en bekkenklachten meer dan ik zou willen. Ja, we hebben bijna een jaar zonder gedaan, maar wat ben ik blij ‘m weer voor de deur te hebben.
Gelukkig mogen we kijken naar wat wel lukt. En stapje voor stapje kunnen we steeds een beetje verduurzamen en bewustwording creëren bij onszelf. Laten we elkaar daarin bemoedigen en niet afwijzend of veroordelend reageren op de dingen die ons nog niet lukken. Uit liefde voor die prachtige schepping!
Doe je mee? In dat wat je kunt!
O, en als je ervaring hebt met wasbare luiers, laat het met dan weten!
Liefs, Corrinne
No Comments