geloof, kleuter

Onderzoekende fase

FASE – Laat ik met de deur in huis vallen wanneer ik zeg dat ik niet doel op de C-woord dat we op sommige momenten even niet meer kunnen horen of zien. Het is de kleuter of eigenlijk ook de peuter die (te midden van rust) zijn beland in een soort van onderzoekende fase. Met sprongen gaat het koppie vooruit. En waar dit heen leid? Ik neem je mee..

Opvoeding

Nee, zegt ze allereerst met een soort enthousiaste glimlach. Het is de kleuter aan tafel die met een doordachte uitspraak komt. “Vanaf vandaag bid ik helemaal nergens voor. God? ..bestaat niet. Net als spoken. Je zei toch een keer dat die ook niet bestaan mam? Nou, dan God ook niet. Ik zie hem niet. Ik hoor hem ook niet. “

God, bestaat niet.

Bam. Slik. Heel even blijft de hap brocolli die ik zojuist naar binnen had geschoven wat langer in mijn slokdarm steken. Het is alsof een flits me brengt naar een mogelijke pubertijd. Zou dat er zo aan toe gaan? Ik vertel haar hoe God tot mama spreekt. Ik vertel haar hoeveel Liefde en troost, kracht en wijsheid ik mag ontvangen. Door God, van God. Dat Zijn liefde me laat dansen en zingen, onbevangen. Verder besluit ik er niet zoveel aandacht aan te schenken.

En toch merk ik dat het me bijblijft. Ik bericht een vriendinnetje in het kader van #deelmomentje. We berichten wat over en weer. Was het niet gewoon een kleuter op ontdekkingstocht? Was het haar onderzoekende kinderbrein dat uitzocht wat voor een reactie het zou geven als ze afstapt van rituelen en traditie. Ik laat het berusten. Om me heen hoor ik ondertussen verhalen van herkenning.

Een paar dagen later

Ik kom beneden, het ik zondagmorgen. Ze wilde niet bidden maar haar glorierijke worship op het aanrecht telt die morgen voor twee zeg ik mezelf glimlachend. “De Heere zegent jou, en Hij beschermt jou, Hij laat zijn licht over je schijnen. Hij zal genadig zijn en heel dicht bij je zijn. Hij zal zijn vrede aan je geven.. “

Haar lijfje deinst wat heen en weer terwijl ze zingt. Ik slik opnieuw. Een paar tranen wuif ik stilletjes aan de kant. Wij moeders kunnen slechts door en met Hem zaaien in het leven van onze kinderen. Dat gaat veel verder dan standaard rituelen. Een voorbeeld te zijn van Zijn liefde. Niet zelf het Licht zijn. Maar getuigen van het Licht.

En op een dag zal God oogsten..