Wekenlang waren we samen. De blondie en de brownie. Dartelend bij moeder. Dichtbij. Om haar heen, voortdurend. Soms heus een blokje om terwijl moeder alweer vol verwachting naar ze uitkeek. Het was goed. Het waren soms zware weken maar bovenal waren het weken waarin we ons hebben mee laten varen op de wind die de coronacrisis plots in het leven blies.
Vanouds
Vandaag beginnen we écht weer als vanouds. Of eigenlijk in het nieuwe nu. Vriendinnetjes zien elkaar weer op school. Hereniging waar de kleuter naar smacht. Schooltijden die weer als normaal zijn. Een peuter die de laatste maanden voor haar schooltijdperk nog even wat meer 1-op-1 tijd met mama mag doorbrengen.
Corona heeft ons stilgezet in een drukke samenleving die altijd maar door vloog. Zo ook wij. Het heeft ogen geopend en in de stilte hebben we nog meer oog gekregen voor de kleine dingen. Voor het leven van alledag. Voor de schepping van een Machtig Maker. Voor Hij die in ons is, om ons heen en nooit alleen laat. Voor elkaar.
Nieuwe nu
Het heeft dromen aangewakkerd en andere dromen naar de achtergrond gezet. En het is uiteindelijk allemaal goed. In het nieuwe nu wens ik je meer Hemelse stilte, de samenvloeiende harten en het oog voor elkaar in alle kleine dingen toe.
Ik bid je meer Hemelse stilte toe in de drukte, met oog voor je Maker.
Het is 8 juni. Voor (schoolplein) moeders een bijzondere dag. Leun vandaag even extra achterover met een kopje thee. Fijne maandag!
-x- Mama van Dijk
No Comments