ADOPTIE – In mijn vorige blog schreef ik over de diepe onrust die ik ervoer. Inmiddels zijn we bijna twee maanden verder sinds we eind maart het bericht kregen dat de adoptie vertraging op zou lopen. Nu ik dit schrijf is het half juni en staan we deze maand 21 maanden op de wachtlijst, de tijd vliegt.
Van onrust naar rust
Waar we eerst hoopten dat we voordat we twee jaar op de wachtlijst zouden staan wel gematcht zouden worden is dit door het Corona virus vertraagd en nu leert God mij/ons te dansen in de regen. Ik merk dat ik sinds een aantal weken een diepe rust ervaar van de diepe onrust naar de diepe rust in m’n lijf en hoofd. Dat wil niet zeggen dat het de afgelopen weken makkelijk was integendeel het was en is bij vlagen heel zwaar en soms ook nog heel donker maar er is wel rust gekomen in m’n hoofd en lijf.
Ik schreef al eerder dat ik een therapie traject volg omdat er nog stenen in mijn rugzak zitten die ik graag uit mijn rugzak zou willen halen voordat onze Thaise mini er is om straks niet die stenen mee te slepen en me echt te kunnen richten op onze Thaise mini en de zorg voor hem/haar. God leert me in dit adoptieproces te dansen in de regen. Het proces gaat met vallen en opstaan soms diepe dalen en soms weer mooie momenten en mijlpalen.
LEV
Muziek geeft woorden aan mijn gevoel
Ik schreef al eerder dat muziek de woorden kan vertellen die ik voel en dat is op dit moment ook zo. De band LEV schreef het prachtige nummer dansen in de regen waarmee ik deze blog ook zal afsluiten. Hoe hard het ook stormt in mijn leven en hoe onzeker ik ook ben over het komende moederschap mijn Hemelse Vader is er bij en neemt me aan de hand. De komende maanden zullen pittig worden omdat ik ga starten met EMDR (trauma therapie) hier zie ik best tegenop maar ik weet ook dat het nodig is om bepaalde stenen uit mijn rugzak kleiner te maken zodat ik ze uiteindelijk los kan laten. Ik weet dat God met me meegaat ook op deze weg.
Rust vinden in het wachten
Door hen proeven we al een beetje van het ouderschap
Ook wat betreft ons adoptietraject is er rust gekomen we hebben er rust in gevonden dat het langer duurt dan we van te voren bedacht hadden en hoopten. We hopen dat we op Zijn tijd papa en mama mogen van onze Thaise mini. En tot die tijd genieten we intens van onze bonusneefjes en nichtje en doen samen met hen leuke dingen zo proeven we al een beetje van het ouderschap in voorbereiding op de komst van ons eigen kindje. Deze momenten zijn goud waard en geven me ook zelfvertrouwen om te ervaren dat ik het kan. Dankbaar dat mijn lieve bonuszusje mij/ons die kans geeft om zo te oefenen in het ouderschap. Deze keer geen blog die direct met adoptie te maken heeft maar wat ik wel wilde delen omdat ik de vorige keer de onrust deelde. De volgende blog wil ik jullie meenemen in het proces van het kamertje inrichten.
LEV – Dansen in de regen
Je hoeft niet te schuilen
Je hoeft niet te schuilen voor het leven
Zoek je geluk maar bij de Levende
Als de wolken huilen
Hoef je niet te schuilen
Maar mag je leren dansen in de regen
Liefs, Nayomi
No Comments