“Haar huidje veranderd langzaam in een grote vuurrode vlek vol blaasjes. Het zit ondertussen bijna overal” de assistente neemt mijn telefoontje serieus en een paar uur later komen we aan bij de huisarts. De koorts was gestegen tot 40 graden en mijn goedlachse dreumes inmiddels veranderd in een hoopje ellende. Het bracht ons vorige week op de poli kindergeneeskunde..
Een momentje ik laat even een andere arts meekijken
“Is het dan niet “hand mond en voet” ziekte? Een pittige vorm van waterpokken? Zou het iets anders kunnen zijn?” Ineens zijn we onderdeel geworden van een ingewikkelde casus. Heeft ze alle vaccinaties gehad? Ik knik. Een momentje ik laat even een andere arts meekijken. Niet veel later staan alle artsen uit de huisartsenpraktijk om beurten om haar heen. Fleur’s lijfje beweegt nauwelijks. Slechts haar lippen maken tuitende bewegingen om haar speentje in te houden. Ze is gelukkig alert, haar ogen kijken stilletjes om zich heen.
Geen idee
De meest bijzondere benamingen horen we voorbij komen, internet word afgestruind en testjes worden gedaan. We hebben geen idee zo luidt de conclusie. We weten het niet. Een belletje naar de kinderarts volgt. Een uurtje later belandden we op de poli kindergeneeskunde. Een niet te beschrijven gevoel bekruipt me als ik denk aan de bezoekjes die ons hier al eerder dit jaar brachten. De opname die volgde voor het onverklaarbaar vele huilen. Een heel gevoelig meisje zo bleek vandaag opnieuw.
Besmettingsgevaar
In verband met mogelijk besmettingsgevaar komen artsen verkleed in jassen en mondkapjes op om ons kleine meisje te bekijken die ondertussen ver is weggezakt in dromenland. Er worden conclusies getrokken en uitleg gegeven. Een pittig virus. Of eigenlijk een pittige reactie op een virus zo bleek de oorzaak. Welk virus de hoofdrol speelt werd niet onderzocht. Dat zou de behandeling dan ook niet veranderen. Uitzieken en pijn bestrijden, meer kan er niet worden gedaan. We krijgen diclofenac mee en druppels tegen de jeuk en de pijn. Wellicht zou het wat versuffend werken en die nacht slaapt ze dan ook als een roos na deze indrukwekkende dag.
Langzaam word het virus overwonnen en nemen de heftige plekken, blaasjes en wondjes af. Het zal wellicht nog even duren voor haar huidje weer volledig is hersteld maar wij zien gelukkig weer een vrolijk meisje. Onze lieve kleine Fleur.
Heeft jouw kindje deze winter ook alweer wat virussen doorstaan?
-x- Mama van Dijk
2 Comments
Lijkt me heftig en even schrikken allemaal gelukkig gaat het weer beter hopelijk snel helema erbovenop
Dat is schrikken zeg! Fijn dat het nu langzaam weer een beetje beter gaat…
Malou onlangs geplaatst…Plaatsen die ik graag eens samen met mijn kinderen wil zien