Doorslapen? Wat is dat? Als een boer met kiespijn luister ik vorige maand nog openhartig naar het verhaal rondom een doorslapende newborn. Ja geloof het of niet, ik ben oprecht heel erg blij voor papa’s en mama’s met zulke wonderkindjes. Maar de boer(in) met kiespijn is dan vooral diegene die gewoon ook wel eens een uiltje wil knappen van 8 uur aan één stuk.
Slaapcoach
Terwijl ik de mama’s om me heen nog eens om advies vraag komen er een aantal nieuwe inzichten waar ik mee aan de slag ga. Het advies rondom de slaapcoach sla ik af in de hoop dat de 500 euro die het me zou gaan kosten kan spenderen aan leukere dingen. Al zou het puntje bij paaltje natuurlijk goud waard zijn om eindeloos te kunnen slapen. We nemen de proef op de som en testen een aantal dingen uit. Geloof het of niet maar dat resulteerde al snel in doorslapende kindjes! Heel voorzichtig deelde ik vorige week na drie doorslapende nachten een aantal mama vriendinnen om me heen. “Ze slapen door!” Verbaasd en verrast werd er gereageerd. “En?” Wat heb je veranderd”. Zou het echt hebben geholpen? Ik hoop het! Vandaag mijn ervaring rondom slaapgedrag die ik natuurlijk graag met je deel want zeg nu zelf er is weinig zo frustrerend als 36x je bed uit moeten om vervolgens de hoop op een fijn nachtje om 4 uur op te geven.
Onze meisjes zijn inmiddels 1 en 3 jaar. En nee, het is nooit zeker of je hier ’s nachts een halve nacht op bent of een nachtje door kunt trekken. Heus ze kunnen het, maar de laatste maanden was het weer afschuwelijk mis. Of het van alle onrust komt die de afgelopen maanden met zich mee heeft gebracht? Wie zal het zeggen! En het deed er ook eigenlijk niet toe. We wilden weer kunnen slapen. Hele nachten graag!
Drama nacht
Het is rond 19uur als Fleur na een warm badje haar bed in gaat met heerlijk bedritueel en niet teveel fratsen. Een donkere kamer, een klein lampje op de overloop. Rond 20.00 gaat ook Naomi liggen. Maar niet voor lang want een “grote beer” zou in haar wilde fantasieën zomaar de kamer op kunnen lopen. En dus moet de deur goed dicht. Tien minuten later denkt ze dat ze plassen moet en kijkt stiekem om zich heen of de beer uit haar nachtmerrie niet op de trap zit. Nadat dit tafereel 12x is doorlopen, de grotere lamp op de overloop word aangezet en ook die van de open zolder aan staat vervolg ik rond 22u mijn weg naar beneden om zelf de lampen maar uit te doen want de avond is voor mij inmiddels voorbij aangezien ik vermoed dat de nacht na een avond als deze niet veel soeps zal zijn. En dat klopt want nog voor ik lig schreeuwt Fleur om mama. En zet het na een flink aantal keer roepen op een krijsen waardoor peuterlief verderop haar ogen,die voor mijn gevoel net gesloten waren,weer opent. Rond 23u, een fles voor mijn dreumes en een knuffel voor mijn peuter verder ga ik naar bed. Manlief die al uren ligt te snurken in zijn truck moest eens weten. Stilletjes verlang je zelf eens na zo’n nacht in een auto langs de kant van de weg. Waar slechts het razen van de wind je wakker zou kunnen maken.
Honderdduizend keer
Het is 02.30 om precies te zijn als ik Naomi hoor roepen om te plassen vervolgens Fleur weer wakker maakt en ik uiteindelijk na een halve marathon in de nacht om 04.00 uur de hoop op geef. Gefrustreerd laat ik de telefoon bij manlief midden in de nacht overgaan. Ik bedenk me en druk hem snel uit om vervolgens te berichten “Morgen zorg je dat je thuis bent, dan ben jij aan de beurt”.
Het is exact die nacht dat ik google op slaapcoach, tarieven en mogelijkheden. “Maar ja, je zult net zien, huur je zo iemand slapen ze door.” “Wat zou nu daadwerkelijk hun slaapprobleem zijn”? “Hadden ze gewoon bij alles mama nodig?” in gedachten vervolg ik “Had ik ze dat onbewust niet zelf aangeleerd?”en bovenal;”Wat als? “Was er een weg terug?”
Heus wanneer de kindjes ziek zijn mogen ze honderdduizend keer roepen, was ik midden in de nacht de spuug van de kleertjes en verschoon in bedden, mondjes, billen en lakens. Met liefde eveneens. Maar wat te doen bij de honderdduizenden plasjes of angst? Of de huiluurtjes zonder zichtbare reden?
Peuter
Tip – Angst
Is je kind bang? Ontken de angst en fantasieën van je kind niet. “Nee, die beer is er niet” is iets dat ik makkelijk kon zeggen maar die beer was er in haar angst wél. Levensecht en angstaanjagend zelfs. Verzin een manier om die angst samen met je kindje de baas te worden. Misschien helpt het je kindje om de beer of het monster samen te vinden en weg te jagen. In mijn geval verboog ik het enge van de beer in een vertroeteld schattig beertje. We lazen boekjes over lieve beertjes. We knuffelde met al haar knuffelberen en we gaven ook papa de naam grote beer. Immers true. Daarnaast kozen we ervoor om het overdag vaker te bespreken. Die gesprekken voeren midden in haar angst hadden immers geen zin. We zingen en bidden opgewekt dat we niet bang hoeven zijn en geven het geheel een niet al te grote lading.
Tip – Lampje
We projecteerden altijd een sterrenlampje met muziek op haar plafond. Haar grote favoriet. Toch was het na een periode van veel angstdromen niet meer voldoende. Het is hier buiten (aan weilanden) enorm donker en dochterlief had meer licht nodig. Een staande lamp die haar voldoende licht geeft in de nacht bleek daarbij een heel grote steun. Ik heb me even afgevraagd of ik daaraan moest beginnen maar het heeft enorm bijgedragen ten goede en heus als we weer even verder zijn kan de lamp vast weer uit.
Tip – Bedritueel en prikkels
Voorheen keken onze meisjes standaard televisie tot voor het slapen gaan. Lekker rustig voor mij terwijl ik me een weg kon banen langs afgelikte papschaaltjes en platgestampte broccoli te midden van de blokkentorens en diverse (loop)fietsen. Ik had niet gedacht aan de hoeveelheid prikkels die zich zouden kunnen opstapelen in dat uurtje voor het slapengaan. Alhoewel ik mezelf inmiddels met jongste dochter Fleur toch een aardige prikkeldeskundige kan noemen had ik hier niet erg goed over nagedacht. We schrappen de televisie na etenstijd en trekken de puzzels en boekjes in plaats daarvan nu uit te kasten.
Dreumes
Onverklaarbaar huilen
Dat onverklaarbaar huilen was in de verste verte niet te vergelijken met een jaar geleden. De onrust van toen die uiteindelijk resulteerde in haar opname en alles te maken had met haar overgevoeligheid. Maar toch was dit zeldzaam of beter onwenselijk te noemen dat een dreumes van 15 maanden midden in de nacht uren huilt en niet meer lijkt te sussen en mama’s armen geen troost bieden. Tot voor kort sliep Fleur (14 maanden) nog 3 keer per dag. Niet alleen omdat ze ‘s nachts slecht sliep en de boel overdag ging inhalen maar ook omdat alles veel van haar lijfje vraagt en dat zien we nog steeds. Toch moesten we de boel omgooien, gingen we naar één slaapje en schrapten we dus ook haar televisie moment voor het slapen gaan wat vervangen werd door zelf of samen spelen, lezen of puzzelen. Fleur heeft moeite gehad om te switchen maar uiteindelijk leek een ritme met één slaapje haar in elk geval in de nacht al iets beter te laten slapen al waren we er nog niet.
Rust
De rust kwam pas echt toen haar grote zus beter ging slapen, het in de nacht dus ook echt stiller werd en zij daardoor niet meer wakker werd gemaakt. (yes, lichte slapers!) Het licht dat voor de dreumes juist storend is kon door het grote lampje bij peuterlief nu op de overloop uit wat ook weer winst was voor onze dreumes. En het vaste tijdbestek van 21.30 waarin zij begon met huilen word nu opgevuld met een beetje dreumesmelk. Yes. En dat resulteerde dus in nachten, ongestoorde lange nachten slaap! Weliswaar met een dankbare koppijn omdat ik deze nachten simpelweg niet meer gewend was. Maar oh, lieve help. Wat is dit hemels!
Domper
En natuurlijk, na uitbundig gejuich komt er ook wel eens een domper. Een domper van een arts dit keer, met de verkeerde vaccinaties recht in de beentjes van mijn nét doorslapende dreumes. Ai. Wat een domper. Tijdens die honderdduizend keren dat ik weer naast mijn meisje sta aai ik haar zachtjes over haar warme kuchende lijfje terwijl ik mezelf troostend vertel; ” Het gaat voorbij “.
Wat is voor jou de gouden tip voor doorslapende kindjes? Ik kan er heus nog een paar gebruiken!
-x- Mama van Dijk
4 Comments
Hier tot 16 maanden ook drama, paniek, ’s nachts uren met een krijsend kind op. 3 of 4x een osteopaat bezocht, (lzou bij onze dochter vooral komen door de stuitbevalling) en vanaf die tijd (bijna) nooit meer wakker. En als ze wakker is, aai over de vol en ze gaat weer verder!
Wat een eerlijk verhaal. Knap! Ik hoop zo dat de tips die je nu opvolgt blijven helpen.. ?
Wij kennen dit probleem niet in zulke erge mate.
Onze oudste wilde niet naar bed toe. Het zetten van een kookwekkertje heeft toen geholpen. Dan sluit hij de dag af voor zijn gevoel?
Succes!!
Onze oudste zoon van 4 werd ook telkens wakker van kleine broer. We zetten nu een ventilator( een die een beetje herrie maakt) bij hem op de kamer. Dit geeft een constante ruis waardoor in de stilte van de nacht de rest van de geluiden een beetje worden gedempt. Misschien werkt dit voor jullie ook wel…..
Ons zoontje had het dagelijks over “monsters” op z’n kamer. Had ook verschillende keren iemand bij z’n raam zien staan zei hij. Van alles geprobeerd en niks scheen te helpen, als ik bij hem ging liggen tot hij sliep werd hij ook meteen weer wakker als ik er vandoor ging en dan begon het weer opnieuw.
Wij hebben nu bij de action een fles kledingverfrisser gehaald en dat benoemd als de legendarische “monsterspray”.
Elke avond sprayen op z’n bed, raam, deur en pyjama en sindsdien heb ik hem niet meer gehoord over monsters op z’n kamer.