Het is een zonnige dag als mijn dames zich laten vastsnoeren in de duowagen. Terwijl mijn peuter en dreumes die ochtend met iets te veel kleren genieten van het warme temperatuurtje vraag ik mezelf af waarom ik ook alweer een vest aan had getrokken. Onze koele woning op het noordwesten zorgt er toch net iets te vaak voor dat ik me vergis hoe warm het buiten is, ondanks weerberichten. Ach, het mag de pret niet drukken, terwijl ik de pak ‘m beet 30 kilo vooruit duw in (niet veel later) een t shirtje genieten we van het geluid van de vele vogeltjes, de blauwe lucht en het ritselen van de bomen.
Na de eerste boodschap bij de supermarkt lopen we door naar de Kruidvat. Mijn peuter wurmt zich op sierlijke wijze uit de wagen en ploft neer op de grond. “Dat ging leuk” roept ze er opgewekt uit. Ze volgt die morgen keurig om me heen en we manoeuvreren ons verrassend moeiteloos langs de aanbiedingen middenin het gangpad.
Totdat..
Totdat we voor het eerst via een ander pad richting de kassa lopen en ik al snel de geur opsnuif van ladingen zoet, gekleurd snoepgoed. Mijn dochter blijft staan als ze roept “WOW, dat wil ik wel!” Tja, meestal passeer ik dit gangpad sneller dan ze kijken kan. Ik kijk haar streng aan wanneer ik haar lijfje van geluk zie bewegen en haar handje richting de ijzeren schep zie gaan. Ik had je graag willen vertellen dat mijn blik al genoeg was maar niets daarvan bleek waar. Dit was de kans van haar leven en met een ruk zie ik de schep uit de bak knallen. Met enorme puppyogen zie ik mijn stoer geklede peuter staan, haar twee handjes omvatten het gelukzalige gevoel van een ijzeren schep gevuld met een berg snoep.
Nee!
“Nee Naomi! Ik wil dat je direct de schep terug in de bak legt! Daar moet je eerst voor betalen! Dat is niet van ons!” Enigszins verwonderd van mijn korte maar scherpe preek zie ik haar schouders ineen zakken, haar oogjes kleiner worden en haar handjes de schep teleurgesteld terug in de bak doen. Maar op dat moment krijgt mijn opvoedingstaak van die morgen een andere wending. Net voor zij de gehele schep terug in de bak legt valt er een klein snoepje van de schep af. Zo hups, neergeworpen voor de voeten van mijn hongerige peuter. Ik zie het gebeuren en besluit niets meer te zeggen. Terwijl ik mijn duowagen langs de volgende obstakels voortbeweeg kijk ik om.
Ieniemienie snoepje
Zou ze hem al op hebben? Was dat nu echt mijn plan geweest? Haar dat ieniemienie snoepje gewoon laten opeten en net doen alsof ik die morgen helemaal niets had gezien? Ik kijk om en zie nog net hoe haar oogjes vertederend kijken naar het snoepje dat zich inmiddels in haar handje bevind voor zij de bak opent en hem liefdevol terug legt. Mijn hart maakt die morgen een sprongetje. Naomi wat ontzettend goed van jou dat jij zo goed naar mama luistert! Bij de kassa staat het laatste obstakel van het parcours vol zakjes snoep voor een euro. Naomi, kies maar een heerlijk zakje uit omdat jij zo goed kan luisteren en mama zo trots op je is! Haar puppyogen zijn weer terug.
En natuurlijk begrijp ik haar gevoel. Ik zou ook dolgraag eens mijn hoofd door die gleuf schuiven om vervolgens met mond wagenwijd te verdwijnen in zo’n felgekleurde bak. Tja, laten we eerlijk zijn.
Leren om te luisteren
De keuze om haar even vrij te laten viel die morgen goed uit. Maar de les die we daarna samen leren vind ik nog veel belangrijker. We maken allemaal keuzes in ons leven, wekelijks of dagelijks zelfs. Wanneer je keuzes maakt vanuit gehoorzaamheid, vanuit je persoonlijke geloof, dan is dat heus niet altijd de keuze die je zelf het liefste had gemaakt. Besef wel dat gehoorzaamheid gezegend zal worden. Zal worden beloond in dit geval. Het ging er die morgen niet om dat zij geen snoepje mocht hebben, heus ik ben namelijk de beroerdste niet. Het ging mij erom dat ze luisterde naar wat ik haar zojuist had opgedragen.
Gehoorzaamheid
Het is mijn verlangen dat waar je ook staat, op welk punt in je leven, voor welke keuze dan ook. Dat je de weg kiest van gehoorzaamheid. Dat je in de voetstappen van Jezus mag gaan volgen, Zijn liefde delend. Dan mag je gebed vandaag klinken; “Heer, vul mij met Uw Geest en laat mij zien wat U wilt op dit punt, voor deze keuze, in mijn leven. Laat mij een getuigen zijn voor de mensen om mij heen”
Handelingen 5 v 32: ” Daarvan getuigen wij, en daarvan getuigt ook de heilige Geest, die God geschonken heeft aan wie hem gehoorzamen. “
Spread love! Een heleboel!
Fijn pinksterweekend lieve lezers!
-x- Mama van Dijk
1 Comment
Wat schrijf je leuk! En wat ontzettend waar! Dankbaar dat we elke dag een nieuwe dav krijgen om keuzes te maken!