Laat ik meteen to-the-point komen vandaag. Waar je gisteren las over ongemakkelijke blosjes op de wangen en blote benen in ijzeren beugels gaan we vandaag door met het vervolg. Hoe ging het traject na plaatsing? Jup, het plaatsen van een spiraal. Mijn persoonlijke keuze voor anticonceptie..
Daar sta ik dan aan de balie, het idee hebbende dat daar van binnen zojuist een minuscuul iets is geplaatst vind ik toch een beetje raar. Moest ik hem voelen? Wat als ik hem niet voel? Wat als ik hem verlies? Hé, voel ik hem als ik fiets? yeah, right. De meest logische en knap bijzondere vragen stormen naar mijn bovendek. Bij de balie krijg ik een afspraak voor over 6 weken. De nacontrole om precies te zijn.
Geen zorgen!
In de nachten die volgen droom ik over zwangerschappen, tweelingen, vliegende spiralen en noem maar op. Ik voel me wat moe en de eerste dagen ervaar ik een wee-achtige buikpijn. Op zich niet heel gek 12 weken na dato. En toch houd ik mezelf er flink mee bezig. Opgelucht haal ik adem als de echoscopiste mijn vraag “hoeveel zijn het er” met een frons weg lacht. Geen zorgen, hij zit perfect!
Dagen worden weken en weken worden maanden. Langzaam begin ik mezelf af te vragen wanneer mijn ongesteldheid minder word laat staan verdwijnt zoals er zo mooi stond in het altijd zo eindeloze bijwerkingenoverzichtje. Na een tussentijds overleg met mijn huisarts (die me wijst op de soort van kleine lettertjes) blijk ik een van de gelukkigen te zijn met een menstruatie die gewoon door blijft zetten. Ik leg me erbij neer tot hij ineens wegblijft.
Tena Lady
Help, na een pakje tena’s te hebben verslonden zonder enige vorm van verkleuring, beginnen de dromen opnieuw. Eenlingen, tweelingen, zeslingen, verbouwingen op zolder en buitenboxen maken het tafereel in de nacht compleet. “Je maakt jezelf gek” verteld manlief opbeurend. En ja, ergens had hij gelijk. Ik stop met het zoeken naar “Big sister again” shirts en gooi er in de twee menstruatieloze maanden af en toe een testje tegenaan. En toch elke keer opnieuw met klotsende oksels..
Ik maak wederom een afspraak bij mijn huisarts en alhoewel ik mezelf liefdevol had toegesproken dat ik met de komst van een spiraal slechts 1 keer de gêne voorbij zou moeten voor 5 jaar lig ik nu voor de 4e keer met mijn benen gespreid in de ijzeren koude beugels van een professional. “Geen zorgen, hij zit perfect” klinkt opnieuw als muziek in de oren. “..maar misschien moet je jezelf afvragen of dit de juiste vorm voor je is?”
Zwangerschapstest
Ze had gelijk. Manlief had gelijk. Ik moest de controle een beetje laten varen of kiezen voor iets dat beter bij mij zou passen. Ik besluit voor het eerste te gaan en blijf bij mijn keuze voor deze geplaatste spiraal. En inmiddels begin ik elke vierde week keurig aan mijn pakje Always. Tot.. ik dwars door alles heen misselijk word, buikpijn krijg, aankom en toch opnieuw een zwangerschapstest in mijn winkelmandje laat verdwijnen. Bij de action koop ik de roze verpakking die ik op de lopende band leg terwijl ik alle ogen ineens op mij gericht voel. En dat terwijl hij onopvallend onder de helemaal niet nodig hebbende waterpistooltjes ligt om mijn verpakking van die morgen iets te verhullen. Terwijl de jonge kassamedewerker de testen scant zie ik in een flits haar ogen richting mijn navelhoogte staren.. Ik knipoog.
87 lange minuten en een subwaybroodje later
Ik voel de roze blos spontaan opzetten terwijl ik een dikke lijn zie verschijnen..
* Ohhh, dit was de teststreep natuurlijk! Phoeh..*
Vier blote billenshow’s verder 6 testen eveneens kan ik zeggen dat ik inmiddels volleerd ervaringsdeskundige ben. Hij zit er nu een ruim jaar in en ik ben dolenthousiast. Geen gedoe, niets hoeven te slikken of vergeten, weinig hormonen en 5 jaar bescherming.
En over 4 jaar?
May your family be blessed!
En die zegeningen tel ik elke dag met twee ,intens geliefde, mooie meisjes, twee glunderende gezichtjes en vier armen om mij heen. Van een afstand bewonder ik die middag een intens knuffel tussen de zusjes. “Jij bent mijn allerbeste vriend”.. waarop een overtuigend “jaaa” klinkt.
Lieve meisjes, ga! Ga op weg en ga samen, met z’n twee. Ontdek en vier het leven met het bijzondere geluk een zus te hebben! En vergeet niet; “Waar je ook gaan zal, verspreid liefde overal.”
-x- Mama van Dijk
PS: Anticonceptie, geen taboe!
PS2: Raadpleeg vooral een arts bij medische vragen, ongemakken of plaatsing.
2 Comments
Leuk dat je er zo open over schrijft. Anticonceptie is en blijft een lastige keuze vinden wij..
Dag Johanna!
Ik begrijp dat het een lastige keuze is. Ik weet natuurlijk niet in welke fase van het leven jij je begeeft maar welke dat ook mag zijn. Kies bewust, en vind rust in die keuze zodat je ook mag genieten van de rust die het geeft. Verderpraten? Stuur gerust een mailtje. info@mamavandijk.nl -x- Mama van Dijk