Bijzondere geboorte: Ze kreeg niet één maar twee baby’s!

Op het moment dat mijn oudste dochter word geboren denk ik aan die bijzondere vrouw die net als ik zojuist haar baby op de wereld zette. Een ontlading volgt, ze was er! Zo moet ook zij zich hebben gevoeld. Maar terwijl ze net als ik op dat bewuste moment denkt haar placenta met een laatste wee naar buiten te persen hoort zij opnieuw een baby huilen. Haar wereld staat even stil..

Bijzondere geboorte

In juni speelt dit bizarre verhaal van deze bijzondere geboorte extra vaak door mijn hoofd. Het bleek de geboorte van mij en mijn tweelingzusje. Mijn moeder vervulde de hoofdrol van deze realiteit die soms nog steeds meer lijkt weg te hebben van een speelfilm. Met een liefdevolle echtgenoot, een peuterzoon van 2 en een kindje in haar buik maken ze zich hoogzwanger klaar voor een nieuwe fase. Ze richt de kamer in, zet een familiewiegje klaar en maakt zich op voor wat komen gaat. Haar baby zou wat aan de grote kant zijn en ze word dan ook nauwlettend in de gaten gehouden. Die middag gaat het gebeuren en die zelfde middag krijgt plots een heel bizarre wending..

Ongeloofwaardig

Na de geboorte van haar kleine dochter perst ze opnieuw en tot grote verbazing is het 9 minuten later geen placenta maar een tweede dochter. Terwijl mijn vader deze gebeurtenis vol ongeloof maar enthousiast begroet met een luid “twee dochters!!” Is het voor mijn moeder een langere weg van verwerking geweest. Haar grote baby, bleken twee mini kleine meisjes. De grote wieg werd een gezamenlijk nestje waar we de eerste tijd samen prima in konden liggen. Het geboortekaartje werd aangepast, mijn naam verzonnen en het nieuws dat zonder social media nog minder snel ging werd vol ongeloof ontvangen! “Het is niet waar?! Twee dochters?!”

18 Juni

Die moeder bleek een waanzinnige doorzetter. Ze stond 24 uur per dag klaar voor haar drie kleine kinderen. Ik herinner me een jeugd met niets tekort en liefde in overvloed. Ik herinner me van haar geen zwarte wallen of klaagzang die er heus moeten zijn geweest. Wel de oneindige knuffels, de ongeruste blikken en de vele lieve woorden. Ik besef me nu ik zelf moeder ben geworden dat dat moment op die bewuste 18 Juni ongelooflijk bizar moet zijn geweest.

Niet één maar twee

Ik herinner me de woorden nog goed bij mijn eerste eigen bevalling; “nog een keer rustig persen, dan komt ook de placenta..”. Stil en verwonderd dacht ik op dat moment stiekem aan mijn moeder. Aan het verrassingsbezoek dat ik bracht met mijn komst in alle onwetendheid zonder echo’s of speciale prenatale zorg. Ze kreeg niet één maar twee baby’s. Enigszins gelukzalig bekijk ik op dat moment de placenta terwijl ik dacht: ” Het zou je gebeuren.. ” Het gebeurde haar.

Lieve mama

Lieve mam, voor alles wat je hebt betekent en nog altijd voor ons bent! Voor de ongelooflijke start, de tropenjaren en alles wat het je samen met pap heeft gebracht. Voor de dagen waarop je niet wist hoe je ze door moest komen en voor de dagen die je nooit had willen missen. Voor de glimlach en de tranen, voor je knuffels en je/jullie oneindige zorg. Lieve mam, je bent Goud. Dat was je toen en vandaag nog steeds. 

Love you. 

Ken jij ook zo’n bijzonder geboorteverhaal?

-x- Mama van Dijk