Onafhankelijkheid

Nadat ik zojuist mijn peuterdochter red van een frontale botsing naast de bloemist vervolg ik mijn fietstocht. Ik verzink in gedachten terwijl het rijkdom dat ik die morgen mag vervoeren een vrolijk liedje neuriet..

Lees ook: “In een flits rent mijn peuter de straat op”

Het leek zo romantisch op de fiets die herfstmorgen, maar die bewuste morgen verzink ik in gedachten rondom pure angst. Wat als. Wat als mijn armen niet lang genoeg waren om haar capuchon te grijpen. Wat als ze sneller was geweest. Wat als ze mij op een moment ontglippen en een bestuurder niet van stoppen weet.

Ik wind er geen doekjes om. De afgelopen weken voel ik me meer dan ooit kwetsbaar. Mijn baby’s zijn niet meer. Ik kon ze niet langer bij me dragen, niet samen in een duowagen houden. Die tijd die was niet meer en zou ook nooit meer terug gaan komen. Ik bericht een vriendin over onze peuters als inmiddels onafhankelijke wezens maar besef me later dat niets daarvan waar was. Zelfs ik, als mama van hen, voelde me nog zo vaak afhankelijk. En dat was maar goed ook.

Afhankelijkheid

Bescherm het leven van mijn geliefde kinderen met Uw armen die verder reiken dan de mijne kunnen

Ik roep het uit in gedachten naar boven terwijl mijn dochters een vrolijk liedje zingen. Heer maak mij volledig afhankelijk van U. Bescherm met Uw armen die verder reiken dan mijn armen ooit zullen kunnen. Geef een ruk aan de capuchon, aan het stuur in ons leven. Help mij los te laten, die kwetsbaarheid te dragen als moeder, in die afhankelijkheid van U.

Verantwoording

Herken je het? Het moederschap dat je soms kan overvallen? Het voert je mee op een zee van intense gevoelens. Schommelend tussen geluk en angst. Een portie wallen van slaapgebrek tussendoor. Een moedergevoel, de intuïtie, het gevoel van geluk, verantwoording, maar zeker ook de kwetsbaarheid. Daar bij de geboorte krijg je het cadeau. Lijkt het zomaar als extra optie bijgeleverd. En maakt dat je niet juist een prachtige moeder?

Dat intense gevoel van verantwoording en kwetsbaarheid brengt me naar het kruis. Waar Vaderliefde vloeit. Waar armen verder reiken dan de mijne. Waar het leven veilig is. Veilig in Jezus armen. Veilig ben ik bij U.

En zo vervolg ik die ochtend mijn weg. En ik hoop dat jij ook vandaag op deze manier je dag beginnen mag.
Straks ook na de vakantie als je je kindje(s) weer wegbrengt naar de oppas, opvang, naar school, ze uitzwaait voor je aan het werk gaat. Daar waar je ogen niet op hen gericht zijn. Zijn Zijn liefdevolle armen rondom hen.

Op de fiets klinkt een prachtige melodie 
Jij bent veilig in Jezus armen, veilig ben jij bij Hem.

Fluister jij ze het vanmorgen toe?
Zegen voor vandaag, Zegen voor jou!

-x- Mama van Dijk