Heerlijk, eerlijk, puur, eenvoudig, liefdevol. Het moederschap zoals ik hem graag omschrijf. Zoals ik hem graag zou willen. Niet altijd makkelijk, wel puur. Dat het leven als mama van twee jonge kindjes niet altijd rozengeur en maneschijn is zal de moeder in het zelfde schuitje wellicht beamen. Lees vandaag mee over de horror van een slapeloze nacht..
Dat we daarom elke week een nieuwe pot foundation zouden kunnen aanschaffen om de zwarte wallen weg te werken ook. Maar dat we die uiteindelijk toch niet nodig hebben omdat dat dagje thuis met het haar omhoog in de comfy outfit zonder make up net zo lekker is vast eveneens..
Het is 04.45 om precies te zijn als ik de “eerste” geluiden van een deur verderop hoor. Geluiden om te laten weten dat de nieuwe dag is begonnen. In gedachten doe ik mijn beklag. De zon is vandaag weer veel te vroeg gaan schijnen en het verduisterende rolgordijn had ik toch een meter breder moeten aanschaffen. Het eerste gekraai van mijn kleinste meisje in de ochtend.
Een gebrabbel dat welgeteld 8 minuten schattig klinkt voor het overgaat tot een volgend level.
Het eerste ochtend geluid vanachter die deur verderop. De deur die ik deze nacht al 6 keer had opengedaan. Om maar niet te spreken van die andere deur op deze eerste verdieping in Huize van Dijk. Luidkeels werd ik deze nacht overal verwacht. Voor een plasje rond de klok van 01.00 uur een poepje om 01.25 uur, een bange beer of het nare droompje. Een flesje als de klok 02.00 slaat en als klap op de vuurpijl word ik niet veel later wederom gewekt door de wekker van manlief die al om 03.00 uur staat afgesteld.
Natuurlijk was ik liever ook begonnen met gillen, vooral naar de aanblik van mijn eigen spiegelbeeld deze ochtend. Noem het überhaupt gerust nog nacht. Maar wat zou het me brengen? Ik hijs mezelf in een eerste-de-beste comfy outfit die ik tegen kom. Wurm het allermooiste babymeisje op mijn rechterarm en wurm het allerknapste peutermeisje ,die door het gebrabbel van zuslief ook wakker is geworden, op mijn linker. Samen lopen we de trap af. Storten we ons aan de ontbijttafel en beloof ik mezelf plechtig alle afspraken van de dag te schrappen om vervolgens mezelf klokslag 13u languit te melden voor een powernap. Met die zojuist bedachte gedachte gaan mijn ogen open. Ik neem een hap van mijn koolhydraatarme griekse yoghurt, werk een bijbehorende aardbei weg voordat hij gestolen word door mijn liefste peuter en geniet even van het rustige tafelmoment. Even later neemt dochterlief me mee naar haar fantasie dansvloer en besef ik ineens weer hartverwarmend. Wat ben ik blij dat ik ook vandaag weer jullie mama mag zijn..
Heus, straks kunnen we er om lachen, en dan niet als een boer met kiespijn die iets hoort over tot 10.00 uur uitslapende kinderen. Dat die bestaan! Voor nu zet ik overdag iets vaker een beeldschermpje voor ze aan, plof ik even op de bank om daar met een kop thee verkneuterend te genieten. Niets mis mee toch?
De horror van een slapeloze nacht. Eentje zonder escape room. Eentje met zwarte wallen en een huispak.
– haha –
Welke lieve mama’s en papa’s zijn of waren er bekend met eindeloos durende slapeloze nachten?
Tegen jullie wil ik zeggen, je bent niet alleen. Zeggen jullie mij dan even dat het heus goed komt?
-x- Mama van Dijk
No Comments