Christelijk mamablog – Wauw. Ja als ik begin met wauw dan weet ik zeker dat er kracht schuilt achter de woorden die komen. Dat er allereerst een soort toon word gezet. En dat klopt helemaal bij vandaag. Bij wat ik vandaag met je delen wil/mag/kan. Vol passie. Wauw!
De tempel
Al eerder schreef ik dat wanneer ik woorden zocht voor deze rubriek geloof ik stil werd. Soms komen woorden in mijn hart al snel. Soms duurt het iets langer. Terwijl ik de post die je vandaag onder ogen krijgt wil schrijven begin ik opnieuw in stilte.
“Heer, vul mijn hart met woorden die ik delen mag. “
Ik stuur mijn ogen richting het raam als ik verwonderd het woordje tempel in gedachten neem. Ik glimlach. Wat kunnen we enorm veel schrijven over het thema tempel. Je eigen lichaam als tempel. Jezus in de tempel. De kerk een tempel. Maar vandaag leg ik de kern elders en volgt er een bekend verhaal waar ik deze week nog eens gefascineerd naar heb geluisterd door hem voor te lezen aan mijn meisjes.
Hanna
De betekenis van Hanna gaat terug naar het Hebreeuwse woordje Channa dat betekent genade van god of God heeft mij begenadigd. En juist dat is waar het verhaal van Hanna over gaat. Je kunt het lezen in 1 Samuel (leestip!).
Je leest over de vrouw Hanna die kinderloos is en God smeekt in de tempel. Kinderloos. Een intens verdriet. Wat kan dit verhaal je persoonlijk aangrijpen wanneer je met dezelfde kinderloosheid rondloopt. Je voelt het verdriet van deze vrouw dat biddend smeekt om een wonder zo feilloos aan. Een kindje om voor te zorgen, om liefde te geven. Haar tranen vloeien en wat kunnen diezelfde tranen vloeien in jouw leven.
Wanneer Hanna bijna onophoudelijk bid is het de priester Eli die haar in de tempel ziet. De woorden van deze priester moeten als een soort donderslag in haar hart zijn binnengekomen. “Ga naar huis, de God van Israël zal je geven waar je om hebt gevraagd”. In de kinderbijbel lees ik “Blij gaat Hanna naar huis”.
Wat? Is het echt? Zou ze haar tranen hebben afgeveegd en zijn gegaan? Was dit niet een gigantisch understatement? Zou ze het direct hebben geloofd? Zou ze hebben aangevoeld dat de woorden die deze priester Eli zojuist sprak waarheid zouden worden in haar leven? Ze ging naar huis en een jaar later krijgt Hanna inderdaad een zoon. Wauw! Ze noemt hem Samuel en ondanks zijn jonge leeftijd, net van de borst af, brengt Hanna hem naar de tempel, het huis van God. Niet zomaar even een vluchtbezoekje. Nee, hij zou daar verder opgroeien, niet bij zijn moeder Hanna maar in de Tempel.
Dit is de zoon die God mij heeft gegeven. Op mijn beurt geef ik hem terug aan Hem. Dat heb ik beloofd.
Een smeekbede
Begrijp je wat hier staat? We staan er even bij stil. De vrouw die smeekte om een wonder, smeekte om een eigen kindje! Ze kreeg het! Maar nu, enkele jaren later, doet ze wat ze beloofd. Samuel, haar mannetje, haar hartsverlangen, nog maar net van de borst af. Ze brengt hem naar de tempel waar ze slechts een enkele keer per jaar een bezoek brengt. Wat moet dat ongelooflijk zwaar zijn geweest.
Natuurlijk het was een compleet andere tijd. Maar kende dat moederhart niet dezelfde emoties? Het verlangen dichtbij je kind te zijn? Ook al weet je dat het in goede handen is? Hanna deed wat goed was in de ogen van haar Vader. En weetje? Ik weet niet wat vandaag de dag jouw verlangen is van je hart. Ik weet niet waar jij stilletjes om smeekt. Of welk verdriet daarachter schuilgaat..
Maar lieve jij, God hoort jouw smeekbede. Zoals de Vader omkeek naar Hanna, wil hij omzien naar jou. Mag ik vandaag nog een andere vraag aan je stellen? Wanneer jouw smeekbede wordt gehoord. Wanneer het verlangen van je hart, voor je gezin, je gezondheid, je werk of andere dromen worden verhoord, ben je dan bereid het ook weer terug te geven aan Hem?
In dankbaarheid
Kun jij het zeggen zoals Hanna? Heer, U hoort mijn smeekbede, U kent mijn diepste harstverlangen en met dit verlangen van mijn hart wil ik U dienen. In overvloedig veel dankbaarheid ben ik bereid het terug te geven aan U, wanneer dat van mij wordt verlangt.
Lieve mama, God hoort. God ziet. God is erbij, vandaag, of de dag die voor je ligt. Ik hoop zo dat je het vandaag met mij mag uitspreken;
Lieve Papa, God, gebruik mijn hartsverlangens om U groot te maken en bovenal wil ik danken Heer, U danken voor een dankbaar hart.
-x- Mama van Dijk
2 Comments
Dank je wel voor deze blog. Dit is een gebed wat ik al meer als 2 jaar aan het doen ben. God hoort en ziet alles. Als het onze tijd is dan gaat het gebeuren uit Zijn Naam.
Mooie blog, dank je wel! Heel bemoedigend.