Wie zorgt er voor jou?

Terwijl mijn ogen turen naar de kop van dit artikel slaak ik een zucht van enkele seconden. Het gaat gepaard met de vraag in gedachten waar deze post van vandaag me nu eigenlijk brengen zal..

Ik had de laatste weken iets te hard moeten rennen. Was de laatste weken iets teveel politieagentje geweest binnen vier muren en was de laatste tijd iets te vaak zonder eigen toedoen uit mijn bed gesleurd. Voor mijn lieve kindjes dan wel. Die ik overigens echt liever zie slapen om 1, 2, 3, 4, en 5 uur in de morgen.

Op z’n gat

Sinds het virus van de waterpokken lag het ritme weer op z’n gat, reken daar een zichtbare vermoeidheid en warme zomerdagen bij op en je raad het al. De perfecte combi voor patatje oorlog tussen vele partijen. Zonder dat patatje maar dat lag gewoon lekker in de mond. Misschien kwam dat laatste ook doordat de vetpan al drie dagen op het aanrecht staat, het vet zwart kleurt en er 5 gebakken worstjes in mijn wokpan liggen weg te rotten.

En dan krijg ik zoveel liefdevolle berichtjes hoe ik het toch allemaal doe. Het is (bijna hilarisch) alsof men soms even vergeet dat ik ook gewoon een mens ben. Ik kan boos worden als mijn restje aardbeitjes en een hapje perzik worden opgegeten terwijl ik de kinders zojuist een grote fruitcreatie had voorgeschoteld. Ik kan soms zomaar uit mijn slof schieten wanneer de enige 5 seconde rust die ik heb op de wc worden verstoord door het bonken op de deur. En ik kan soms moedeloos naar boven lopen omdat ik het geruzie even helemaal spuugzat ben. Om over het koken voor alleen mezelf nog niet te spreken.. Tsja, gelukkig eten ze overdag wél mijn fruit op!

De batterij opladen

Ik geloof zo erg in (oneindige) liefde. Maar die liefdevolle moeder kan ik alleen zijn als ik naast het moederschap ook dingen doe die mij ontspanning geven. De batterij weer opladen. Momenten voor mezelf die langer duren dan mijn wc-pauze. Voor het doen van even helemaal niets. Puur en alleen voor mezelf. Of aan mij én manlief samen. Aan rustig kunnen werken of het schrijven vanuit het hart..

En dus app ik nog eens in het rond. “Kan wat versterking gebruiken deze zomer. Help me out!”

Deprimerend? Sterktewensen? Medelijden? Ach nee! Het moederschap is het mooiste dat me ooit is overkomen. En af en toe? Is die ook gewoon retezwaar..

Wie zorgt er voor jou?

Vandaag is die chocoladereep helemaal voor jou alleen. Geef je hen dan wel even je bakje aardbeien?

Win-win!

Wie zorgt er voor jou lieve mama?

-x- Mama van Dijk