Op de foto voor ons toekomstige kindje. .

In deze rubriek lees je over de weg die adoptieouders Nayomi en Gerard gaan. Een weg met hobbels en zorgen. Met verlangen en een groots dossier..

Een nieuwe fase

Nadat we op intake bij Wereldkinderen waren geweest en we officieel zwart op wit hadden staan dat zij voor ons gaan bemiddelen in het adoptieproces begon een nieuwe fase namelijk, het verzamelen van de stukken voor ons dossier.

Al eerder schreef ik dat we een dossier moesten verzamelen met allerlei papieren die opgestuurd zouden worden naar Thailand. We kregen na de intake een brief mee met daarin een inlogcode om in te kunnen loggen op het extranet van Wereldkinderen (dit is een beveiligd gedeelte op hun website en hier kun je alleen op als je gegevens hebt). Hier konden wij onder het kopje Thailand alle benodigde stukken inzien die wij moesten aanvullen of moesten regelen.

Goed om te weten is dat als je gaat adopteren dat al het papierwerk wat opgestuurd wordt naar het land waaruit je wilt adopteren in het Engels moet. In ons geval was dit geen probleem want wij kunnen allebei redelijk goed Engels. We hebben eerst voor onszelf een document gemaakt met alle documenten die nodig zijn voor het dossier zodat als we wat hadden aangevraagd/ geregeld hadden we daar een streep door konden zetten. Ik raad stellen die ook willen adopteren en hun dossier nog moeten maken dit echt aan anders heb je op den duur geen overzicht meer.

Dossierstukken verzamelen

Nu vragen jullie je vast af wat voor documenten je dan moet verzamelen. Hier vind je daarom een opsomming van een aantal documenten die in ons dossier moesten.

Hij moest netjes in pak met stropdas, ik moest een jurkje aan

• Uittreksel huwelijksregister – deze kun je opvragen bij de burgerlijke stand en is een kopie van de huwelijksakte zoals die wordt opgemaakt als je trouwt. In Thailand is het namelijk een eis dat je getrouwd bent.
• Verklaring Omtrent Gedrag
• Financiële verklaring –  een overzicht van al je bezittingen en eventuele schulden. Dit moet ingevuld worden in zowel euro’s als Thaise Bath (hun betaalmiddel)
• Medische verklaring – een verklaring net zoals je al eerder bij de start van de gesprekken bij de Raad voor de Kinderbescherming hebt moeten inleveren dat je mentaal en fysiek gezond bent. Dit moet wederom bij een onafhankelijke arts.
• 2 referentiebrieven – deze mogen geschreven worden door mensen om je heen (geen familie). De dominee/vrienden/werkgever/buren mogen wel een brief schrijven. Wij hebben onze brieven laten schrijven door de dominee en door een stel vrienden dat was heel bijzonder om die brieven te lezen. In de brief moet vermeld staan over hoe wij zijn en of ze denken dat wij goede ouders kunnen zijn.

Zomaar een aantal documenten die meegestuurd moeten worden met het dossier andere documenten die mee moeten zijn een set pasfoto’s en foto’s van ons zelf voor ons huis en in een rustige omgeving (Gerard moest netjes in pak met stropdas) en ik moest een jurk aan. Ook moet je voor Thailand een psychologische test doen via een psycholoog die door Wereldkinderen wordt aangeraden. Dit kost ongeveer 350,-. 

Officieel op de wachtlijst

Een jaar op de wachtlijst

Verder hebben we ook de originele beginseltoestemming meegestuurd wat we best spannend vonden want dat is echt het officiële papiertje waarop onze toestemming stond (wij hebben de kopie). Alles moet in tweevoud worden verstuurd naar Wereldkinderen zodat zij een set zelf hebben en een set kunnen opsturen naar Thailand. Uiteraard hebben wij zelf ook nog een set gehouden.

Wij hebben het dossier aangetekend verstuurd op 12 juli (zijn er ongeveer 2 maanden mee bezig geweest om alles bij elkaar te verzamelen) en toen begon het wachten of het dossier voldoende was en of er geen stukken ontbraken. Gelukkig was dat in ons geval niet zo en op 17 september 2018 is ons dossier naar Thailand verstuurd en staan we officieel op de wachtlijst…

Stap voor stap neemt Nayomi ons mee in het adoptieproces. Inmiddels staan ze alweer een jaar op de wachtlijst. In deze rubriek adoptie lees je er alles over.

Tot de volgende keer!
Liefs, Nayomi