Pleegzorg – Spanning. Kriebels. Verdriet. Vreugde. Dankbaarheid. Vertrouwen. Angst. Nieuwsgierigheid. Het zijn eigenlijk maar een paar woorden van gevoelens die in deze dagen voorbij komen..
Onze gevoelens deinzen werkelijk alle kanten op. We weten soms niet waar we het zoeken moeten.
Wat staat ons te wachten?
We hebben geen flauw idee. We fantaseren wat af. Stilletjes, maar soms spreken we het ook voorzichtig naar elkaar uit. Elk minuut van de dag zijn de kinderen aanwezig in onze gedachten. We zijn aan elkaar verbonden!
Naast ons gevoel komen er natuurlijk ook veel praktische zaken aan bod. Want je bent immers toch wel een aantal zaken nodig voor de verzorging van een baby en een dreumes. Ik ben gastouder maar heb geen hele baby uitzet in huis. En dat hebben we geweten.
Hulp van alle kanten
Onze mobieltjes stromen vol met aanbod van kleding, een bedje, kinderstoel, beddengoed, een badje en ga zo maar door! Het overweldigd ons en maakt ons er bewust van dat we het niet alleen hoeven te doen. Ons netwerk staat om ons heen. God zegent ons met deze mensen.
Inmiddels is bekend dat het de bedoeling is dat de kinderen die vrijdag ochtend bij ons worden gebracht. Hè hè, eindelijk weten we een beetje waar we aan toe zijn. We kunnen er nu letterlijk naar toe leven. De dag daarvoor zullen de kinderen met hun tijdelijk verzorger komen kennismaken en hun kamertjes bewonderen… In hoeverre dat echt bij ze binnenkomt. Want hoe vertel je een baby en dreumes dat hij/zij opnieuw wordt weggerukt uit de omgeving waar het net weer aan het opbouwen is? Hartverscheurend….
Tien dagen in verwachting
Vrijdag: 10 hele dagen zijn wij in verwachting geweest. Van een baby én een dreumes. Nee, ons gezin begon niet bij een geboorte. Wij werden gezin, in verdriet. 2 losgerukte persoontjes. Weg van alles wat voor hen bekend is.
En toch is er hoop. Want we doen dit om de ouders van deze kinderen te ondersteunen.
In die hoop is er ook voorzichtige vreugde
Zij hebben nu rust nodig en moeten gaan uitzoeken hoe zij als gezond gezin verder kunnen. En in die hoop is er dan toch ook voorzichtige vreugde. Want de situatie is nou eenmaal zo, dan mogen we des te dankbaarder zijn dat wij zijn uitgekozen te ondersteunen in het leven van een papa, mama, zoon en dochter! We mogen eindelijk een belangrijk deel uit maken van het leven van kinderen. We zijn niet de ouders, maar ons hart is tijdelijk wel het dichtstbij deze 2.
En dan is het zover
Ik had de auto al voorbij zien rijden. Mijn hartslag versneld. Ons avontuur begint. Ze zijn voor het laatst verzorgd en gevoed door hun tijdelijke verzorger en nu worden ze door een mevrouw van de hulporganisatie bij ons gebracht. Om vanaf nu voorlopig door ons verzorgd te worden.
Lieve Mees. Lieve Estelle. Jullie zijn meer dan welkom! Kom binnen, kom in ons huis, kom in ons hart. Het is nu ook van jullie..
Wordt vervolgd..
Meer lezen over pleegzorg? Of een deel gemist? Lees het hier.
Liefs, Judith
No Comments