Kanker.

Ik sta op het schoolplein. De regen druipt van mijn gezicht af nu het met bakken naar beneden komt. Mijn dochters zet ik af in hun eigen lokaaltje. Terwijl ik naar mijn fiets loop valt mijn oog op een vader. De avond ervoor lees ik over zijn situatie in het schoolkrantje. Kanker. Slecht nieuws.

Ondanks de regen maak ik een praatje. Zijn kalmte, rust en woorden vol wijsheid raken me. Onderweg naar huis merk ik amper nog op dat de regen zich vermengt met mijn doorgelopen make-up. Het was alsof ik Jezus zag in hem. Het was alsof de rust en de overgave waarmee hij sprak menselijkerwijs helemaal niet mogelijk was. Het raakt me diep.

Steeds vaker dichtbij

Die avond daarvoor lees ik nog over de update van een kennis uit het dorp. Kanker, een hersentumor. Even oud als ik. Een Jong gezin, pas net vader. Pas een paar jaar getrouwd. Uitzaaiing. Nog maar één behandelingsvorm mogelijk..

Iets daarvoor bericht ik een nichtje. Haar 2e zwangerschap werd met 15 weken opgeschrikt door een tumor. Groots. Ze droeg haar baby terwijl haar hoofd kaal werd. Bijna genezen? Er is hoop, maar wat was er tegelijk nog een weg te gaan.

Het leven

Kanker. Het is alsof het woord een gat slaat in het leven van mensen. Alsof het woord alleen al versteent. Steeds vaker dichtbij. Voelbaar om ons heen. We kennen inmiddels allemaal persoonlijk zulke verhalen. Verhalen die raken.

Deze week twee jaar geleden stierf mijn schoonvader. Plots. Niet aan kanker, toch werd hij van ons weggerukt. Een herseninfarct. Misschien herken je die pijn? Dat gemis. Een gemis van binnen. Een geliefde.

Misschien ken je net als ik veel te veel soortgelijke verhalen. Vandaag hoop ik één ding. Ik hoop van harte dat je net als die vader op het schoolplein die rust en die overgave bij Jezus kennen mag. Aan Zijn voeten..

Pray!

Vandaag wil ik met jou een gebed delen uit liefde, voor hen die ziek zijn en hen die strijden, voor hen die smachten naar rust, voor hen die lijden..

Heer, stort uw liefde uit op hen die uw nabijheid verlangen in ziekte en pijn. Laat het leven van (..vul maar in) overstromen met uw onuitputtelijke bron van genade en kracht op dit moment, wanneer de grip op het leven ineens verloren lijkt. Geef grip op U Heer. Geef mensen om hen heen die ze dragen. Geef dragers kracht, geef hoop in de angst. Geef artsen voor wijsheid. Geef genezing waar kan..

.. Alstublieft Heer! Amen.

-x- Mama van Dijk