Baby

Babynews!

Het is vorige week. Een uurtje of 21.00 uur als een bijzonder berichtje mijn inbox opduikt. “Ik ga naar het ziekenhuis, heb al twee uur om de paar minuten weeën, ze zijn erg pijnlijk. “

Stille uren

Mijn hart slaat over. Of eigenlijk zorgt de stoot adrenaline dat ik in de stille whatsapp-uren niets anders meer kan doen dan denken aan haar naderende bevalling. Mijn neefje is op komst, een tweede kindje voor mijn tweelingzus dat jaren geleden naar Israël emigreerde. De pijnlijke afstand wordt er nog eens flink ingewreven.

Uren verstrijken. Stil kijk ik naar het donkere plafond. Afgewisseld met het turen naar mijn verlichte scherm. Ik doe nog geen oog dicht. En dan is daar om 00.45 onze tijd het verlossende berichtje. Hij is er! Met een volle bos blonde lokken lijkt ook deze prachtige jongen de genen van zijn moeder overgenomen te hebben. Micha River, alleen je naam al. Wat ben je prachtig en wat ben je welkom binnen onze familie. Wauw!

For he shall be like a tree planted by the waters, Which spreads out its roots by the River.’ Jeremiah 17:8

En dan volgen er tien dagen geduld..

De vlucht die we al in de vroegte hadden geboekt bleek tien dagen later. 10 dagen na de geboorte waarvan er nu nog slechts drie op de aftelkalender in mijn hoofd weggestreept hoeven te worden. Dit keer laat ik de kindjes thuis. En hoe kan het ook anders, maar deze 5 dagen bijtanken komen op de beste timing ever! Dit jaar besloot ik zonder de kindjes te vliegen. Ik reis in gezelschap van mijn ouders die overigens wat langer blijven. Na 5 dagen haak ik weer af om papa uit zijn lijden te verlossen. Grapje natuurlijk, kan me zomaar indenken dat dat drietal de meest fantastische zorgeloze dagen gaan hebben die ze maar kunnen bedenken.

Reis je mee?

Via instastories kun je uiteraard (weer) volgen. In de vroegte vertrek ik donderdag op vrijdag naar schiphol op weg naar Telaviv. Overnachten doe ik met mijn ouders op onze favoriete plek in Israël, namelijk Lisa’s farm! Het is koud, ook in Israel, met een schamele 10 graden en een boel regen ga ik komende dagen eens flink bedenken hoe ik het de kleding, kraamcadeaus en rollen beschuit in mijn handbagage koffer geduwd krijg. Afijn, zorg voor later deze week.

Voor nu schrijf ik briefjes voor op de koelkast. Wat er in een tas gaat. Welk kind waar en wanneer moet zijn. Zwemlestijden. Groente en fruit dagen. Ongeschreven regels voor schoolpleinmoeders en meer. Ohja, ook van die blousejes op 30 graden en die handdoeken op 60. In plaats van andersom!