De verandering..

Natuurlijk was alles vroeger anders. Neem 5 jaar geleden. Vroeger kon je ongestoord een stukje chocolade naar binnen werken zonder dat er een stel ogen (van gerust meer dan 100 meter afstand) opmerkten dat je iets in je mond had. -Mamaaaa wat heb je?

Vroeger..

Vroeger schreven we brieven, was er hyves, msn en lag je op de bank te chillen met een film van de plaatselijke winkel videoland waarna je hem geregeld de volgende dag vergat in te leveren (oh jongens weetje nog?) Vroeger, de tijd van ongestoord plassen en ongestoord shoppen (voor jezelf!;))

De tijd waarin alles (terugziende blik) nog zo lekker kneuterig was.

Schuddebuikend

Vroeger. Toen ik recent schuddebuikend foto’s terug zat te kijken van vroeger viel mijn oog plots op een aantal items uit mijn garderobe. Een garderobe dat nog steeds mijn garderobe was. Het schattige meisje van pak ‘m beet 17 jaar met dezelfde jas die nog steeds aan mijn kapstok pronkt. Nu durft ze bijna niet te zeggen dat ze inmiddels bijna 29 is en die buik plots echt kan schudden. Een heerlijke jas is het trouwens echt, met af en toe een opgeschoven knoopje. Dat dan weer wel.

Een verschil

Ik sta voor mijn kledingkast. Terwijl een industriële buis me laat zien welke herinneringen hij met zich mee draagt op een lange rij witte houten hangers. Oude jasjes, sommigen paars, anderen effen, creme, linnen maar ook felgroen. Shirts, ietwat verwassen soms, een rits items die al jaren niet meer gedragen waren. Lachend kan ik, sentimenteel als ik ben, bij bijna elk item een mooi verhaal vertellen. En toch had het weinig waarde. Kon ik er moeiteloos afstand van doen maar was het er nooit van gekomen. Misschien vond ik het gewoon wat vreemd, het idee dat ik inderdaad kon doen met weinig terwijl de kledingkasten van de dochters er rijkelijk gevuld bij stonden.

Kwaliteit en eenvoud

Tijdens mijn momcation (lees: moeder alleen op vakantie) begin deze maand in Jeruzalem besefte ik dat het tijd werd voor wat minimalisme. Kwaliteit en eenvoud eveneens, net zoals het leven uit dat koffertje. Bevrijdend. Misschien werd het tijd voor een paar nieuwe pronkstukken in ruil voor al het oude. Scheelt me steevast kledingstress in de morgen besef ik.

Alsof ik het gaandeweg een beetje verleerd was.

Ik start mijn zoektocht naar de stijl die bij me past vandaag de dag. Maar eerlijk gezegd ben ik er niet zo goed in. In dat shoppen voor mezelf. Alsof ik het gaandeweg een beetje verleerd was. Op de website OTTO struin ik tussen mooie jurken, gezellige blousejes en truien eveneens. Ik probeer moodboards te maken in mijn hoofd van gezellige setjes en laat ze moeiteloos in mijn winkelmand belanden terwijl ik denk aan vroeger..

• 

• 

• 

Slenter-blaren

Vroeger tijdens die eindeloze shopdagjes. Een dagje die steevast eindige met veel te veel gelukjes in veel te veel tasjes en een flink aantal slenter-blaren.

Vroeger? Welnee, misschien werd het inderdaad ook weer eens tijd voor een kneuterig dagje shoppen. Dan hoeft oma ook geen blouseje in cadeaupapier te omhullen om haar dochter te verrassen.

Ik geloof trouwens dat het een hint was. Dank, moeder!

Ps: Wanneer kocht jij voor het laatst iets voor jezelf?
PS (2): Met wie moet jij nodig weer eens ouderwets shoppen?

-x- Mama van Dijk