Voor als je het hebt gemist, nog even kort. Ik ben Daniël de Ronde, 29 jaar oud en getrouwd met Cynthia. Genietend van 2 prachtige dochters 1 van bijna 4 en 1 van 8 weken. Ik werk nu bijna 3 jaar als ambulanceverpleegkundige bij de Regionale Ambulancevoorziening Gooi en Vechtstreek. Eens per maand schrijf ik voor dit platform om kennis en ervaringen te delen met (jonge) ouders.
Beangstigend
In mijn werk op de ambulance komen we met regelmaat kinderen tegen in allerlei leeftijden en situaties. Situaties die vaak veel angst en stress opleveren (bij de papa’s en mama’s) wanneer het nodig is om 112 te bellen. Zo werd het idee geboren om voor Platform Mama van Dijk zo nu en dan een blog te schrijven over mijn werk icm kinderen.
Veelvoorkomende casus
De ouders treffen we aan in paniek
Zo rijden wij met grote regelmaat op de volgende spoedmelding: kind(leeftijd 0.5 t/m 6jaar gemiddeld) niet aanspreekbaar, slap, kwijlt, schud. Ouders treffen we aan in paniek. Mijn collega en ik stappen de ambulance in en gaan met spoed onderweg. Terwijl mijn collega door het verkeer manoeuvreert bespreken we een aantal zaken door (ja die chauffeurs moeten en met spoed rijden, op het verkeer letten en dan ook nog communiceren met de verpleegkundig als we aanrijdend zijn. Echte duizendpoten dus die chauffeurs).
Een koortsstuip
We bespreken wat we denken tegen te komen en welke spullen we mee naar binnen nemen. Onze eerste gedachte gaat uit naar een koortsstuip. We nemen onze monitor(hartslag/zuurstof/bloeddruk monitoren) en de kindertas mee (alle materialen mbt kinderen die we mogelijk nodig hebben, denk aan zuurstof materialen, infuus materialen en medicatie).
Bij de deur worden we opgewacht door een vader die de schrik in zijn ogen heeft staan.
We lopen door naar de woonkamer waar een jongetje van 13 maanden bleek en stilletjes op de bank ligt. Moeder zit op haar knieën naast het jongetje en praat met een trillende lip. Ik stel mij rustig aan moeder voor en meld haar dat we haar zoon gaan uitkleden en onderzoeken. Tegelijk vragen we wat er is gebeurd. Al snel wordt duidelijk dat hij de hele dag al niet lekker was en koorts had gekregen. Verder stellen wij diverse vragen en blijkt de voorgeschiedenis geen bijzonderheden te bevatten. Mijn collega en ik kijken volgens onze structuur het jongetje na alwaar hij rustig aan wakker lijkt te worden. Moeder vertelde dat hij verstijfde en ineens hevig begon te trillen.
Ze dacht dat haar zoontje dood ging.
Na ons onderzoek komen we tot de conclusie dat het gaat om een koortsstuip en geven uitleg over wat dat inhoudt. We hebben contact met de eigen huisarts die de zorg verder zal vervolgen. Wij kunnen dit kindje achter laten bij zijn ouders en de contacten met de huisarts.
Wat is een koortstuip? Hoe herken je het?
Kinderen in de leeftijd van ongeveer 6 maanden tot 6 jaar hebben kans op het doormaken van een koortsstuip. Dit is een toestand waarbij het kind verstijft of verslapt en daarna begint te trillen. Hierbij kan slijm/schuim rondom de mond ontstaan en ook kunnen kinderen verkleuren(rood/blauw). Dit fenomeen kan ontstaan bij koorts. Over het algemeen kan het geen kwaad maar ziet het er heel naar uit voor de ouders.
Wat te doen?
Bel de huisarts of 112 (indien de huisarts verwacht dat er een ambulance nodig is zal hij deze inlichten. Zo komt er altijd de juiste zorg). Kijk of je het mondje leeg kan maken met je vinger en leg je kind op zijn/haar zij. Zorg dat ze niet kunnen vallen. Als er een ambulance komt en je bent alleen, zet de voordeur open zodat wij binnen kunnen treden.
Zorg dat je altijd paracetamol in huis hebt op kinder dosering. Probeer hoe lastig ook rustig te blijven. In de meeste gevallen kunnen de kinderen thuis blijven.
Aanrader; Een cursus EHBO voor kinderen is onmisbaar en geeft je handvatten. In de meeste gevallen wordt dit ook nog gedekt vanuit de aanvullende verzekering.
Probeer rustig te blijven
Heb jij het ook eens meegemaakt?
Groet, Daniel.
No Comments