peuterbijbel, opvoeding, christelijke mamablog

Wat doe jij als je boos bent?

Ik lees de meisjes voor uit de nieuwste peuterbijbel als het ons brengt bij het verhaal van jozef en zijn broers. De broers van Jozef zijn boos. En het verhaal eindigt dan ook met een rake treffer voor de luisteraar. Wat doe jij als je boos bent?

Wat doe jij als je boos bent?

Mijn meisjes delen oprecht en eerlijk. Ik ga huilen zegt de een, de ander vult aan; ik ga slaan. Het brengt mij en de meisjes die avond op een prachtig thema. Boos zijn. Prachtig? Jazeker, ik vind persoonlijke emoties van grote waarde binnen ons gezin en juist met sensitiviteit van belang om bespreekbaar te maken. Hoe reageren wij als we boos zijn? En zouden we dat wellicht anders kunnen doen? Er anders mee om gaan. Wat kunnen we leren?

Openhartig denken we samen na over wat we zien bij de ander als die boos wordt. En belangrijker nog, hoe we dat (met begrip voor elkaars gevoelens) voortaan niet laten escaleren in een harteloze bitchfight en een heleboel tranen. Want ja, ook dat kwam de afgelopen tijd met enige regelmaat voor.

Lees ook: Leestips voor christelijke mama’s!

Wonderlijk

Ik sta versteld hoe flexibel de meisjes zijn en meedenken om samen een plan te bedenken om dit aan te pakken. En wonderlijk genoeg weten ze het in de weken die volgen toe te passen en elkaar eraan te herinneren. Geen directe slaande ruzie. Maar kalmte, in de strijd. Precies zoals ze het zelf bedacht hadden.

Ik zie dat ze elkaar steeds vaker aankijken, rustig vragen te stoppen. En waarna de ander niet luistert wordt er nogmaals oogcontact gemaakt terwijl ze vertellen wat het met ze doet dat de ander gewoon door gaat. Vervolgens wordt mama ingelicht. En inmiddels ben ik soms helemaal niet meer nodig. Volgt er gewoon een sorry en een dikke knuffel. Ik verwonder me over de kleuters. Hoe ik ze plots buiten met vriendjes hetzelfde hoor toepassen. Ik verwonder me hoe graag ze willen leren. En ik verwonder me, over de kracht van het Woord. Wauw.