We naderen stilletjes het einde van 2020. Een bijzonder jaar dat we, ik vermoed, geen van allen zullen vergeten. Het jaar waar transparante schermen tussen onze levens normaal werden. Waar verbinding wegviel of juist werd opgebouwd. Waar je verplicht werd je gezicht te verbergen, terwijl menig mens dat altijd al zo’n ding vond. En nu sta je aan een nieuw seizoen van het leven..
Misschien heb je je plannen al vast staan. Je maandelijks targets en doelen al opgesteld. Je visie en missie voor het leven uitgestippeld. Als baas van een bedrijf of werknemer, als moeder, als dochter van, als.. wie dan ook. We zijn bezig met een nieuwe schone lei. Januari staat om de hoek. Corona schoppen we met een gefabriceerd vaccin binnen no time de deur uit, toch?
Maar wat als..
Wat als de bestemming van komend jaar heel anders is dan die waar je nu zo hard voor knokt? Wat als de missie en visie waar je nu zo voor leeft weg zou vallen. Wat blijft er over van jou? Wat als God zegt, ik heb een ander plan voor jouw leven. Je weet niet hoe en wat. Maar Ik zal het je duidelijk maken. Wat als? Sta je er voor open?
Toen ik van de week de korte overdenking van Steven Furtick onder ogen kwam, je kunt ervan houden of niet, raakte me dat recht in mijn hart. Zijn boodschap luidde; Can we Reschedule? Her programmeren van ons leven zodat we komen bij de kern van ons bestaan. Waarvoor we ten diepste zijn gemaakt. Wat als alles dat ik komend jaar wilde bereiken niets te doen had met dat waar ik nu op dit moment mijn houvast in vond? Was er ruimte voor God om te her programmeren? Was er überhaupt nog ruimte voor God-delijke tijd in jouw leven?
Op welk fundament staat jou leven nú. Op dit moment?
Is er ruimte voor herprogrammering van jouw leven?
Ik hoop dat het je net zo aan het denken zet..
-x- Mama van Dijk
No Comments