Hoogsensitief – We ontmoette Corinne Bax jaren geleden, als HSP Coach (Prachtig Aandachtig) en als vriendin verbond ze zich aan ons gezin. Corrinne nodigde me uit om mijn verhaal te delen. Een kwetsbaar verhaal over de afgelopen jaren waarin hoogsensitiviteit een onderdeel werd van ons leven.
Hoogsensitiviteit
Mijn naam is Wilma van Dijk, moeder van 2 meiden van inmiddels 4 en 6 jaar oud. Ik ben vrouw van een chauffeur en run het gezinsleven dus vrij veel alleen. Ik heb een eigen bedrijf met diverse bedrijfstakken waar ik ontzettend veel plezier, energie en passie uit haal. Mensen kennen me veelal als Mama van Dijk. Sinds 6 jaar startte ik met schrijven over het moederschap omdat ik het echte verhaal miste. Het eerlijke verhaal dat verder ging dan de roze wolk.
Ik voelde me overweldigd en vond steun in het schrijven en de connectie met andere moeders. Intens leven in al zn facetten dat bleek HSP voor mij te zijn. Toen amper twee jaar naar de geboorte van onze oudste onze jongste dochter werd geboren volgde een heftige tijd.
“Ik? Nee joh!”
Het was Corinnne die als eerste het woordje hoogsensitiviteit liet vallen. Ik weet nog goed dat ik haar lachend stuurde; “Ik? Nee joh!” Ik kwam er later op terug, en hard ook. Dít was waarom ik als tiener maanden in bed belandde overweldigd door het leven en de vermoeidheid die het met zich mee bracht. Dit was wat ik zag bij mijn jongste dochter die ik niet mocht troosten, die ik geen fles mocht geven, waarbij alle prikkels teveel waren. Waar een ziekenhuisopname, en weken in een donkere babykamer voor het eerst wat rust gaf. Waar ze later thuis zelf haar flesje dronk in een donkere babykamer de hele dag boven. Waar een handdoek fungeerde als mijn arm.
Ik kon niet meer
Ik zie mezelf nog zitten, de tranen vallen over mijn wangen. De roep naar God. Ik kon niet meer. Maandenlang had ik alles geprobeerd maar het huilen van mijn pasgeboren baby stopte niet. Eindeloos, dagen, nachten, weken, maandenlang liep ik rond met mijn prachtige maar rusteloze baby. Ik was radeloos, het enigste, en dat weten we nu, dat zou helpen was het opgroeien. Het intense huilen minderde maar de brokstukken in mijn moederhart bleken moeizaam te lijmen. Deze periode had impact gehad. En ik had iets nodig om me uit deze periode heen te slepen. Ik startte met sporten en kreeg energie die ik maanden niet had gevoeld.
Ook stopte ik met werken als afgestudeerd verpleegkundige in de wijk (in de podcast noem ik stoppen met de opleiding maar ik doelde op mijn werk in de zorg) waar ik om de dag werkzaam was. Ik zag geen mogelijkheid terug te keren binnen de situatie waarin ik was beland. En dat was goed. Het bleek de start van een heel ander leven, vol mooie nieuwe uitdagingen en wegen die ik samen met God mocht bewandelen.
Erkenning
De keuze om om de dag te werken kwam voort uit het overweldigende gevoel dat ik had als ik dagenlang achter elkaar aan stond. Ik moest daarin leren grenzen te stellen en besefte al snel dat het prettiger was om om de dag te werken zodat ik de werkprikkels op een vrije dag los kon laten. Ik weet nog goed dat ik tijdens mijn opleiding op het matje werd geroepen. Ze hadden mijn absentielijst doorgenomen en er was iets bijzonders opgevallen. Elke dag na een bijzondere, heftige of leuke gebeurtenis was ik afwezig. Compleet vol, met welk gevoel dan ook functioneerde ik niet meer. Ik zag verbanden in mijn leven maar kon er de vinger niet opleggen. Tot mijn jongste dochter werd geboren en de spiegel van haar leven mijn leven voorgehouden werd. Een leven vol intens genieten en intens ervaren. Het was ons allebei gegeven.
Wat een voorrecht om deze weg samen te doorlopen. Om de struggles die ik als opgroeiende tiener heb mogen beleven maar vooral de lessen die ik heb geleerd, nu door te kunnen geven. Eén op de vijf mensen is bekend met hoogsensitiviteit. Een prachtige benaming voor een intens leven in al zijn facetten..
Beluister de podcast op Prachtigaandachtig.nl
-x- Mama van Dijk
No Comments