Tijd voor een nieuwe update. Want terwijl de weken voorbij vliegen, de ene blaasontsteking de andere wist op te volgen, corona ons van de straat hield én een verbouwing van start ging tikten we ook alweer de 18 weken zwangerschap aan. Hoe dan?! Je zou het jezelf bijna gaan afvragen..
Vliegende weken.
Afgelopen weken stond ik óf zwetend op zolder óf lag ze koortszwetend in bed. Het had zo zn overeenkomsten. Een aantal weken geleden hebben we een bouwbedrijf gevraagd de klus op zich te nemen. 2.5 dag later was de zolder onherkenbaar mooi geworden. De speelzolder heeft plaats gemaakt voor twee slaapkamers en inmiddels slaapt de blondie -het zij zonder deur- al in haar nieuwe kamertje. De andere kamer zal worden ‘bewoond’ door brownie waardoor de zussen een eigen zolderdomein zullen bezitten. De speelzolder word speelhonk op de eerste verdieping en de kleine slaapkamer van Fleur zal weer worden ingericht als babykamer. Wat een interne volksverhuizing. Zo mag het bij deze genoemd worden.
Alhoewel de basis snel stond is de afwerking van met name de schilderklus onder mijn supervisie en uitvoering nog wel even een monsterklus. Zij nam dan ook het fijne besluit over enkele weken het werk even te laten voor wat het is en 6 weken vrij te nemen. Tijdens deze weken ga ik álles in huis aanpakken en de zogezegde meters maken. Ik zie er enorm naar uit. Er moet een heel trapgat worden afgerond, een kamer worden afgemaakt, er moet worden gelakt, gekit, een speelkamer heringericht, een babykamer worden gemaakt en nog zoveel meer. Lets do it! -en vooral stap voor stap-.
Zonuren onderweg!
Ik heb het dit seizoen al zeker 386 x hardop uitgesproken maar nog nooit was ik zo toe aan de zomer. Terwijl de tokkende dames buiten de stilte in de buurt volledig negeren laten ze ons alvast weten dat de zomer in elk geval in aantocht is. We worden weer getrakteerd op verse eitjes -de lekkerste- en kunnen niet wachten tot het deprimerende virusseizoen vol herfstweer eindelijk plaats maakt voor zonuren en warmte.
En terwijl we hier wachten op de zon wacht zuslief in Israel op de komst van haar 3e kindje. In enkele weken vlieg ik dan ook naar haar toe om het allerkleinste grootste wonder van dichtbij te bekijken. Deze reis word dan ook de start van mijn tussentijdse verlof. Ik zie er halsreikend naar uit.
De maand april neemt zn intrede, met heel af en toe een voelbaar schopje in mijn buik, een 20 weken echo die eraan komt, het geruis van een dubbele hartslag eveneens. Er groeit een leven onder mijn hart. Mijn broeken groei ik langzaam uit terwijl er zich een wonder voltrekt. Ik geloof dat er geen woorden voor zijn..
Innig dankbaar.
-x- Mama van Dijk
Wordt vervolgd. Wat zal het worden? The reveal!
No Comments