Het is eind april wanneer ik wederom de tiendaagse Saviorscrown mag beginnen met een groep bijzonder mooie mensen. Vrij lastminute legde God op mijn hart dat ik middenin de coronacrisis mocht getuigen. Mijn vakantie die stond gepland werd gecanceld zoals bij velen. Wat ging er een kracht vanuit om ook, of juist in deze tijd God te zoeken en samen groot te maken. Niet mijn woorden maar de Zijne, delen met liefde.
Vandaag kun jij hier op Mamavandijk.nl jouw ticket winnen voor deelname aan de allereerste Saviorscrown! Dé tiendaagse vol bemoediging die op 1 juni aanstaande zal starten. Doe je mee? Vandaag lees je hier de praktische info! Velen van jullie mochten het al ontvangen. Aanmelden kan tot 31 mei. Saviorscrown Vorige week kon je hier lezen over de onthulling van dit project achter de schermen. Een bijzondere reis. Mag ik jou volgende week ook welkom heten? Wil je graag een deelname voor jou of iemand anders winnen? Lees dan verder. Winactie Laat een reactie achter onder dit bericht op onze Facebookpagina. Heb je al betaald voor jouw ticket? Dan ontvang je jouw aankoopbedrag terug wanneer jij wordt uitgeloot! Ik hoop je te zien vol verlangen! -x- Wilma van Dijk
Gisteren deelde ik al even over de weken die volgde in mijn persoonlijk leven na het aanbreken van de schoolfase bij de jongste. Plots was er tijd. Tijd die ik graag nuttig wilde gebruiken. Kwaliteit geven aan de tijd die ik had in het nu. Een van de belangrijkste taken die ik mezelf zonder oordeel op wilde leggen was kwali-tijd. Qualitytime. Met name in mijn relatie met God.
We zijn 3 weken verder. Drie weken lang proef ik al van het leven waar ik het de komende, pak ‘m beet, 8 jaar mee zal moeten doen. Het schoolleven. Het leven met een beetje meer rust in huis en een beetje minder gezelligheid om me heen. De eerste dagen vallen me zwaarder dan ik dacht. Maar in de dagen die volgen weet ik er een positieve draai aan te geven. Want dít is nu. Een tijd van loslaten na een tijd van dragen, voeden, wiegen, sussen, en vermaken.
Het is zover. De zomer lijkt langzaam zijn einde te naderen ondanks de zomerse dagen die ons nog worden voorgeschoteld. Zo ineens stonden jij en ik afgelopen weken plots weer aan de start van een nieuwe tijd, een nieuwe fase. Misschien betekende dat voor jou een tijd van drukte met werk en studie. Misschien stond je net als ik weer aan het schoolplein. Een nieuwe tijd. Hoe gaan we om met die verandering?
We hebben hem allemaal wel eens. De klok slaat 20 uur, je kind(eren) liggen te slapen en plots laat de stilte je schouders even zakken. Met een warme sopdoek boen je de stukken klei van je teakhouten tafel. Krab je datzelfde spul tussen de groeven van je vloer weg en staar je gefrustreerd naar de berg afwas. Ik plof neer Niet veel later besluit ik te gaan zitten. Met joggingsbroek en oversized wollen truitje plof ik neer op mijn bed terwijl het gezaag van snurkende kinderen een paar deuren verderop te horen is. Kalmerend wel. Want die dag was minder kalm. Wat ging er mis moeder? Wat zorgde ervoor dat het hoofd en lijf vandaag even genoeg vonden. Op mijn schoot inmiddels mijn laptop. Mijn vingers gaan heen en weer. Het getik klinkt als een bijna muzikaal, al dan niet monotoon, schouwspel terwijl mijn gedachten me terug nemen naar deze morgen. Ik werd wakker rond de klok van 05uur. Drukte mijn wekker van half 6 uit en stond op om de dag eerder te kunnen beginnen dan mijn vroege kroost. Ik zorg dat de deelnemers van de Saviorscrown weer aan de slag kunnen met o.a. de overdenking van de dag […]
