De afgelopen tijd (lees maanden) krijgen we steeds vaker de (soms voorzichtige) vraag rondom gezinsuitbreiding. En daar had ik iets op te zeggen. Je leest het vandaag op mamablog Mamavandijk.nl..
Browsing Category
Baby
Lieve Fleur, In gedachten sta ik aan de vooravond van jouw geboorte. Al ongeveer een week lang week nemen mijn gedachten (en Facebook herinneringen) me terug naar die tijd. Je zat nog zo lang hoog, warm en veilig in mijn buik verstopt. Niets leek erop dat je de weg al snel zou banen. En toch nog nét binnen de prematuur grens liet jij iets van je merken. Lees hier: “Bevallen of toch niet” Met een bolle buik paradeer ik als een soort van zeekoetje door de witte gangen. De aanhoudende weeën en de opgeschoten centimeters waren serieus genoeg om uiteindelijk alles klaar te leggen voor je komst. De zusters waren er klaar voor. Je papa en mama ook. Meer dan klaar om jou in onze armen te ontvangen, en te genieten van het wonder dat dicht tegen mijn hart groeide. Maar het stagneerde. Alles. Jij besloot te gaan slapen. En ik ook. De volgende morgen ligt er geen kindje op mijn buik. En uiteindelijk vertrekt papa weer met zijn truck naar het zuiden. Vals alarm tot in de verloskamers. We wisten toen nog niet dat dat eigen willetje bizar goed bij je paste. Ik glimlach. Maar exact een week later, […]
Enkele weken geleden ontving ik van Aisha Meel een mailtje. Als eigenaresse van de Wonderwolk probeert Aisha de boodschap van Jezus op unieke wijze door te geven. Zo maakt ze prachtige kinderproducten met een bijbelse boodschap. Denk aan o.a. platen, kaarten, bekers, slingers om te gebruiken voor bijvoorbeeld Hemervaart, Pasen en Kerst en nu dus ook een gaaf prentenboekje.
Compleet. Complete. Terminer. Fertig. Komplett. Of je het nu zegt in Nederlands, Engels, Frans, Duits of Noors het klinkt nogal standvastig. En alhoewel er niets in het leven zo zeker is voelt dat voor ons gezinnetje nu wel zo. And then there were 4. Ons gezinnetje van vier. Ons prachtige gezinnetje van vier. Compleet. Ik schreef erover: Lees ook: Worden als een kind, puur eenvoud, vol liefde. Compleet Soms zou ik best heel even naar het toen willen verdwalen omdat het kleine van die prille tijd zo snel weer is voorbijgegaan Het pril geluk, de nieuwe geur, een lijfje teer en klein. De mini vingertjes en teentjes zo bijzonder en zo fijn. Soms zou ik best heel even terug naar die ontmoeting willen gaan omdat dat moment een van het mooiste is in het moederlijk bestaan De geboorte van een kind maakt nieuwe ruimte in je hart. Vervuld een lange tijd van wachten, zorgt voor een wonderlijke start. Het pril geluk, de nieuwe geur, een lijfje teer en klein. Maakt plaats voor een ontdekkingstocht, twee meisjes die steeds groter zijn. Soms zou ik best heel even terug in de tijd willen gaan. Om daarna vol geluk, ontferming, mijn armen om […]
De meningen onder de mama’s zijn verdeeld en heus dat zal vast liggen aan een heleboel persoonlijke aspecten. En toch komt zo’n vraag af en toe eens boven dwarrelen. Hoe ervaar je dat zo’n overstap van geen naar één kind of de overstap van 1 naar 2 kinderen. Was het één heftiger? Intenser? Ging baby no.2 vrolijk mee in het ritme of stond plots het standje overleefmodus aan?
Je bent één in wording, de wereld ligt aan je voeten en het besef dat je leeft is er nog maar net. En dan ben je jarig. Mama (en papa) treffen (vele) voorbereidingen. Het huis raakt gevuld, je krijgt cadeau’s waarvan vooral de strik en het gekleurde papier je enthousiast maken. De taart waar je zo nodig in schijnt te moeten meppen kijk je vol verbazing aan. Misschien niet gek, want zo vaak heb je nog niet zoiets zoets naar binnen mogen werken. De zingende mensen maken je wellicht een beetje overdonderd. De versiering eveneens. Vol verbazing kijk je..
Daar is hij dan, na ruim 40 weken uitzien was daar op 25 oktober de geboorte van een prachtige zoon. Een bijzonder mooie baby met de naam Boaz Joshua. Mijn tweelingzus zien veranderen in een mama is onbeschrijfelijk. Terwijl de due date naderde werd haar intens verlangen naar hem voelbaar, zelfs hier, mijlenver bij hen vandaan.
Het is aftellen geblazen, de maand november staat voor de deur en daarmee een waanzinnig mooie mijlpaal eveneens. Als ik het schrijf kan ik het nog steeds nauwelijks bevatten. Mijn kleinste meisje. Dat ieniemienie-kleine-unieke-prachtige meisje dat op 14 November met open armen werd ontvangen, het huis nog meer roze liet kleuren en de bergen was deed verdubbelen, ze is al bijna 1 jaar. Tijd voor voorbereidingen met een gouden tintje..