Na me-time is er een nieuw Engels begrip over komen waaien dat de laatste tijd veel voorbij komt, namelijk self-care. Het houdt ons bezig, we zijn er graag mee bezig, want nadat ik een oproepje op instagram (@prachtigaandachtig) plaatste waar mijn maandelijkse blog op deze website over moest gaan, kreeg ik meerdere reacties met als onderwerp self-care..
Mamablog – Ik tuur naar mijn scherm. Minutenlang volgt er een bijna ademloze stilte. Mijn gedachten razen. Hoe kan het! Ik wil opvliegen, mijn scherm het liefst induiken. Ik wil roepen naar de hemel. Lieverds! Lief kind. Lieve kinderen van de wereld, van jou en mij, ons allemaal. Mijn tranen vloeien voor jullie. Mijn moederhart breekt in zoveel stukjes uiteen..
Als de stilte valt Geen woorden omvatten Het einde nabij Dagen van hoop Tussen angst en de zorgen De wereld raast verder Maar het leven staat stil Woorden tekort In de donkere morgen Geen woorden omvatten Het einde nabij De laatste zucht in stilte geborgen – Als die berg van zorgen het zicht op de toekomst ontneemt. Wil ik mijn armen naar de hemel strekken. Hier ben ik, in gebrokenheid, met al mijn angst, verdriet en gemis. Neemt U mij bij de hand. Zodat ik ook op die berg van zorgen Uw liefde voelen kan Als de stilte valt.. Op 14 januari is door God thuisgehaald onze lieve (schoon)vader en enthousiaste opa. Veel te jong. Woorden schieten tekort. *Vorig jaar plaatste ik dit bericht. En nu zijn we een jaar verder. Een jaar zonder. Een jaar waarop het leven even zijn glans verloor. Een jaar waar opnieuw de zon mocht gaan schijnen en de herinnering voortleeft als een kostbaar geschenk in ons hart. -x- Mama van Dijk
“Mam” klinkt haar zachte stem in de avond terwijl de dekens om haar lijfje zijn geslagen. “Heb jij God in het echt gezien”? Ietwat verschrikt kijk ik op van deze intense maar prachtige vraag uit het niets. Ik laat hem heel even binnenkomen.. Heb jij God gezien? ..in slechts enkele seconden vraag ik me af hoe ik haar deze vraag het allerbeste kan beantwoorden. Ik zit geknield aan haar bedje en vertel haar; “Nee lieverd, ik heb God nog nooit in het echt gezien maar weetje? Ik zie hem wel om me heen. In jou. ” Het is zo puur, zo kwetsbaar en zo waanzinnig om te kunnen zijn als een kind in geloof. Na mijn antwoord die avond valt ze in slaap zonder enige verdere reactie of behoefte aan een diepere uitleg. Terwijl ik haar toestop, knuffel en zoen, besef ik weer even hoe groot de taak van mij als mama is. En juist dat raakt me. Hoe groot de taak van ons als moeders is! Ik vraag me stiekem af of ik de juiste woorden had gebruikt voor deze vraag zo uit het niets. Lees meer: “In deze rubriek wordt je elke vrijdag bemoedigd en opgebouwd vanuit Zijn […]
Het is 4 december ’19 als ik op instagram stories een berichtje post rondom mijn persoonlijke zoektocht naar een geschikte kinderbijbel voor jonge kinderen. Ik startte een klein onderzoekje en vroeg jullie om advies én die kreeg ik. Binnen no time vulde mijn inbox zich met jullie favoriete kinderbijbels en de leeftijd van jullie kinderen.
Gebeurt het jou wel eens? Dat je je eigen kinderen of de kinderen van een ander vergelijkt met die van jezelf? Of misschien herken je het in je eigen leven. Was die andere moeder niet beter? Had ze het niet veel verder geschopt? Ik durf te stellen dat ook jij wel eens te mist in gaat. En juist in die kwetsbaarheid ontdekte ik een waanzinnige boodschap..