We blinken uit. In klagen! Is dat zo? Terwijl ik in de ochtend het officiële hittegolf bericht voorbij zie komen bestudeer ik hoe verderop een onbekende man met aanzienlijk ontbloot bovenlijf aan het werk is op een dak. Ik vul op mijn beurt puffend een badje in de achtertuin. Het is heet. Bloedheet! De mussen vallen uit de boom, de vlinders verbranden bijna vliegend en ook mijn hortensia’s laten hun koppen hangen. De kinderen hangen aan mijn benen en het enige dat wij willen is airco, chips en softijs, met spikkels natuurlijk terwijl we even een potje keihard klagen.
geloof
” God draagt je. Hij is erbij. Je bent niet alleen! Hij geeft je de kracht. ” Zomaar een paar krachtige termen die we elkaar als christenen regelmatig en liefdevol toespreken wanneer het leven een schaduwkant laat zien. Vandaag blik ik terug op zo’n moment omdat ik in mijn hart het verlangen ervaar om met jou te delen.. De wereld op zijn kop Het is 20 maanden geleden als onze wereld opnieuw op zijn kop staat, onze tweede dochter wordt geboren en de roze wolk barst wederom los. Helaas drijft dat plezier al snel af en hangt er een grijze wolk boven ons prille geluk. Ons kleine meisje wist ons tot wanhoop te drijven. Haar eindeloze huilen, dag in dag uit, zette ons leven in enkele maanden op zijn kop. Lees ook: “het krijgen van een huilbaby” Goedbedoeld, terwijl ik gevoelsmatig meermaals kopje onder ga, komen daar de liefdevolle woorden; ” Je bent niet alleen, houd vol! ” En wauw wat kan dat een bemoediging zijn maar wat kan het tegelijk een diepe strijd zijn in je denken. Ik herinner mij dat allerdiepste moment. Mijn armen voelen leeg terwijl ik mijn pasgeboren baby draag. Ik zie mijn tranen vallen op […]
Natuurlijk zijn er een aantal dingen veel zorgelijker te noemen dan een uurtje meeswingen met Peppa big, het zandkasteel of Nijntje. Om maar niet te spreken van het feit dat het voor mij als moeder af en toe even hoognodig is. Om zeg maar zelf even een paar seconden rust te hebben als projectleider van het hele grut (lees: dreumes en peuter). Vandaag wil ik een andere kant uitlichten. Juist als blogger. Waar dat op deze vrijdagmorgen heen gaat lees je vandaag.. Schermtijd Nee ik zal eerlijk zijn, ik ben geen voorstander van een tv die een langere tijd aanstaat maar heb er zeker geen hekel aan. In de morgen gaat de tv standaard even op Casper en Emma! Ik smeer een aantal boterhammetjes en daarna springen we samen aan tafel. Of juist ja, ook wel eens bij de buis. En is dat zo slecht? Ach hou op! In de middag rond de klok van 16.00 volgt vaak een zelfde ritueel, soms met kinderliedjes op youtube soms netflix of een stukje dvd. Ik kook het eten en rond 17.00 uur zit ik met de kindjes aan tafel. Na het avondeten komt de televisie hier niet meer aan overigens. Sinds we […]
Het is dochterlief die roept terwijl ik mezelf voor 5 minuten opsluit op de wc: “Mama-Wilma, ben je daar?” Vandaag wil ik even niet antwoorden. Wilde ik even helemaal niets. Ik was het zat na alle nachten brak te zijn en het verlangde even helemaal niets te hoeven. De deur die gesloten is open ik al snel als een traan over mijn wangen glijd.
Lieve mama, Voor het kindje dat je dragen mocht maar ook weer moest laten gaan. Voor het kindje dat volwassen werd en op eigen benen moest gaan staan. Voor de mama die het leven neemt precies zoals het is en voor de mama die het leven gaf maar tranen laat door groot gemis Voor de mama die zich vaak alleen loodst door de soms eenzaam lange dagen en hoort dat haar kindjes steeds naar papa’s lege plekje vragen Voor de mama die met roze blosjes in het gangpad staat terwijl haar peuter met een bloemkool op de lichtgekleurde grond slaat. Voor de mama die bezweet weer aan haar sixpack werkt haar eiwitten verhoogt en haar koolhydraten flink beperkt Voor de mama die tevreden na een lange dag voor de koelkast knikt naar tony’s omdat het nu ineens weer mag Voor de mama die haar dag geslaagd acht als haar wilde kroost vertederend fluistert “Mama slaap zacht” Voor de mama die tevreden is met drie erwten en een bal met jus omdat zij weet dat heel veel meer niet past in hun kieskeurige menu. Voor de mama die wel naar je lacht maar als zij haar voordeur sluit, haar tranen weer […]
Het is een zonnige dag als mijn dames zich laten vastsnoeren in de duowagen. Terwijl mijn peuter en dreumes die ochtend met iets te veel kleren genieten van het warme temperatuurtje vraag ik mezelf af waarom ik ook alweer een vest aan had getrokken. Onze koele woning op het noordwesten zorgt er toch net iets te vaak voor dat ik me vergis hoe warm het buiten is, ondanks weerberichten. Ach, het mag de pret niet drukken, terwijl ik de pak ‘m beet 30 kilo vooruit duw in (niet veel later) een t shirtje genieten we van het geluid van de vele vogeltjes, de blauwe lucht en het ritselen van de bomen.
Hij maakte jou in het bijzonder Met sprankelende ogen een prachtige stem Al vanaf dat pril begin werd jij een kunstwerkje van Hem Hij schildert graag jouw leven Met toekomstdromen klein of groot vele kleuren, talenten, werden jou gegeven liefde kreeg een naam, al in de moederschoot. Zo geliefd, Zijn meesterwerk, De wereld, mensen om je heen Ze werden stuk voor stuk bewonderd Hij vergat er heus geen één. Soms zien wij niet wat hij wel ziet Raakt het met kwetsbaarheid je hart Juist op die feestelijke dagen Je had zo graag, maar kan nog niet een Moederdag mee willen vieren, Je voelt intens maar stil verdriet. Lieve (wens)mama’s Deze week barst social media los met het thema Moederdag. Wat kan dan juist deze week ook pijnlijk zijn. Misschien juist voor jou, omdat je je eigen moeder begraven moest en het als kind altijd te vroeg is om voor die hartverscheurende dag van afscheid te komen staan. Misschien voor jou omdat om je heen iedereen zwanger zag worden maar het in jouw eigen buik zo stil bleef. Het ontroerd me tot tranen en ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat je vandaag een warme […]
Bovenstaande woorden zijn de afgelopen tijd meerdere malen in gedachten de revue gepasseerd. “Heb lief totdat het pijn doet.. en heb dan nog meer lief”. Het is de voorganger in een middagdienst die deze woorden laat binnenkomen. Een dienst rondom dagelijks sterven en opstaan. Huh? Een stukje Zelfverloochening en naastenliefde.
Welke taal spreek jij? Ik wil het vandaag niet hebben over het Engels dat nog steeds wel eens moeizaam over mijn lippen komt en ook niet over moedertalen. Vandaag haak ik in op de taal van je hart. Vertel me, welke taal spreek jij? Liefdestalen Liefdestalen inderdaad. Je hebt ze vast al eens voorbij zien komen en misschien heb je er al de nodige persoonlijke verdieping in zitten. Er zijn vijf talen van de liefde te noemen die we heus allemaal in ons hebben. Vandaag duiken we nog eens in de verschillende liefdestalen en ontdek jij mogelijk ook welke taal jouw hart spreekt. Vijf talen Positieve woorden Tijd en aandacht Lichamelijke aanraking Dienstbaarheid Cadeaus Qualitytime Mijn taal van de liefde, de taal van mijn hart, is tijd voor elkaar. Het woord qualitytime ligt heel dicht bij mijn hart en écht tijd voor mijn gezin, compleet, voelt voor mij als goud. Ik ben deze blogpost nog maar net begonnen of het is manlief die aan de andere kant van de lijn enthousiast oppert dat hij mogelijk niet aanstaande vrijdag maar pas zaterdag zal thuiskomen. Had hij mijn liefdestaal na 11 jaar nog steeds niet onder de knie? (Of ik de zijne […]