We zijn 3 weken verder. Drie weken lang proef ik al van het leven waar ik het de komende, pak ‘m beet, 8 jaar mee zal moeten doen. Het schoolleven. Het leven met een beetje meer rust in huis en een beetje minder gezelligheid om me heen. De eerste dagen vallen me zwaarder dan ik dacht. Maar in de dagen die volgen weet ik er een positieve draai aan te geven. Want dít is nu. Een tijd van loslaten na een tijd van dragen, voeden, wiegen, sussen, en vermaken.
Terwijl mijn witte melkflessen, met wintervacht, door het huis paraderen stuiten zij plots op een stel indringers. Het ziet eruit als een schouder aan schouder tafereel wanneer zij als een colonne van vijf mijn huis binnen zwalken. Vandaag alles over de mier. En bovenal hoe je zo snel mogelijk van ze af bent. Mieren verdelgen Net als menig huiseigenaar is deze indringer a la mier dol op zoetigheid. Tip één luid dan ook helder en duidelijk. Laat de kinderen in huis voortaan stoppen met het gooien van bekers ranja tegen de grond en moeders/vaders; bewaar géén etenswaren op het aanrecht, in kastjes of andere niet-compleet-afgesloten plaats. Mieren hebben jouw etenswaar al snel in het vizier en (dan the worst) die ene mier verspreidt binnen afzienbare tijd zo’n dusdanig spoor dat de hele familie mier niet veel later met plezier zijn intrede doet. NOO! Terwijl ik een platgetrapte mier van mijn blote voeten schraap valt me de een na andere indringer op. Van de collone van vijf is inmiddels niets meer over. Het is alsof ze het hebben afgesproken. Een tactiek ofzo. Terwijl ik twee keer knipper zijn ze er vandoor. Verscholen tussen een plint of misschien wel in het kinderschoentje […]
Het voorjaar komt eraan, de blubber buiten en de sombere regenachtige dagen maken steeds vaker plaats voor de zon. En dat mag ook wel weer. Terwijl het waterpeil in de achtertuin met enige moeite zakt zie ik een waterig zonnetje verschijnen iets later gevolgd met gepassioneerde warme zonnestralen. Wat hebben we ze gemist..
Het is dochterlief die buiten poseert als een trotse (poppen)moeder die aanstalten maakt om haar newborn voor de allereerste keer mee naar buiten te nemen. Het moet vast ook daadwerkelijk zo hebben gevoeld want het is die bewuste zonnige middag dochterlief die dit keer zelf vraagt; Mama, wil je even een foto van me maken?” Trots zwaait ze naar de camera. Groene vijand Als ik ’s avonds de foto laat zien aan manlief valt me pas op hoe lief ze erbij staat te glunderen maar hoe afschuwelijk groen de oprit is. Tegelijk voeren mijn gedachten me terug naar de proef met schoonmaakazijn die ik achter het huis al eens uitprobeerde. Aangezien ik weet dat die proef uiteindelijk resulteerde in nieuw gras schrap ik die dit keer van de to do list. Gele vriend Toeval of niet. Die week ontvangen wij, of eigenlijk Papa van Dijk, de Kärcher K4 Full Control. Een hogedrukreiniger met de nodige snufjes. Ik lees verwachtingsvol dat hij niet alleen geschikt is voor de buitentegels, maar ook voor het hekwerk, het tuinmeubilair, de (motor)fiets, de auto en voor het afspuiten van buitenmuren. Als een dag na de levering ervan manlief thuis komt van een twee daagse rit […]
In diverse eerdere post’s op social media kanalen van Mama van Dijk en tevens in deze post rondom de verjaardag van onze twee jarige peuter kon je al wat lezen over de slaapkamer, een heerlijk peuterkamer van Naomi. Sinds enkele maanden slaapt ze als een ware prinses in haar grote bed. Trots dat ze is. En mama natuurlijk ook! We nemen je gezellig mee op roomtour. Een rustige kamer met zachte roze tinten, houten meubels en een lief sfeertje..