“Lieverd, alsjeblieft help! We hebben een huilbaby!” Een noodkreet die elke vezel in mijn lijf wilde uitschreeuwen. Ik kon niet meer. Uren, dagen, weken werden gevuld met een huilend pasgeboren baby’tje. Een hardwerkende echtgenoot die in het midden van de nacht de deur achter zich dicht trok en ’s avonds pas laat door diezelfde deur weer binnen kwam. Een peuter die overdag al met haar vingers in de oortjes door de kamer dartelde. Laat het stoppen. Het ontroostbaar huilen stoppen. Nu! Vandaag een stukje kwetsbaarheid, een diepe emotie dat werd gedragen door machteloosheid, slapeloze nachten en een moederhart dat huilde..
