Nayomi neemt je elke tweede donderdag van de maand mee op reis door haar persoonlijke beleving richting de adoptie van hun eerste kindje. Na vele maanden van verzamelen, keuren en onderzoeken ligt het dossier van deze twee liefhebbende wensouders in Thailand. Hoe lang nog?
nayomi
Inmiddels is er weer een maand verstreken na mijn laatste blog, hoog tijd om jullie weer bij te praten over ons ‘’adoptieproces’’. Na een fijne vakantie samen met Gerard waarin we echt genoten hebben van de tijd samen en onze batterij in de Vogezen in Frankrijk hebben opgeladen bleven we hopen dat de post eindelijk goed nieuws bracht. Maar dan staat de wereld even helemaal stil. Nayomi ontdekt een knobbel in haar borst. Je leest het vandaag op Mamablog Mama van dijk.
Soms gebeuren er mooie dingen terwijl je ze niet verwacht! Vandaag schrijft Nayomi over de intake die ze met haar man krijgt bij Wereldkinderen. Met liefde willen zij een kindje uit Thailand adopteren. Hoe lang zullen ze nog moeten wachten? Inmiddels doen zij weer kleine stapjes vooruit en dat is elke keer een feestje waard! Lees je weer mee?
De dagen vliegen voorbij sinds we begin maart de brief kregen van de Raad voor de Kinderbescherming dat ze het verzoek om een aanvullend rapport hebben ontvangen. Ik merk aan mezelf dat ik graag verder wil in het proces zeker ook omdat we van andere stellen uit de groep waarmee we samen de cursus hebben gevolgd horen dat zij wel stappen maken maar het enige wat wij kunnen doen is afwachten en bidden of God ons proces ook voorspoedig wil laten verlopen.
Vandaag het vervolg en boven alles hoe het nu is met Nayomi en Gerard. Zij vertellen ons met liefde en plezier over de reis die ze maken naar het ouderschap. Als adoptieouders in spé zien zij met verlangen uit naar de maanden die komen gaan. Elke stap brengt ze een klein beetje dichter bij hun grote droom. Een kindje om te overladen met warmte en liefde. Lees ook: “Deel 2 – De weg naar adoptie langs een diepe onvervulde wens” Beginseltoestemming Nadat we op 30 november 2017 ons rapport hebben gelezen en goedgekeurd zou het verstuurd worden aan de Centrale Autoriteit Interlandelijke Adoptie in Den Haag. Weer wachten dus. Half december kregen we van de Raad voor de Kinderbescherming een brief dat ons rapport daarheen verstuurd is. Vanaf toen begon het wachten op onze officiële beginseltoestemming. December ging voorbij en het werd januari, ik keek elke dag weer of de postbode goed nieuws meebracht in een envelop maar de eerste weken van januari verstreken zonder post vanuit de Centrale Autoriteit voor Interlandelijke Adoptie in Den Haag. Eigenlijk was ik dat wachten wel beu en heb ik de ‘’stoute schoenen’’ aangetrokken en gebeld op 16 januari 2018 naar de Centrale Autoriteiten […]