Oh nee, is het echt zo erg? Het is een doodgewone woensdag als ik besef dat ik een afspraak heb gemist. Opnieuw, alweer. ” Net naar het bureau geweest, wat wegen jouw meisjes? “ Hmm… geen idee eigenlijk, ik ben al zo lang niet meer op het consultatiebureau geweest, beantwoord ik het binnenkomende bericht en vervolg; ” Ik zal eens kijken wanneer ik eigenlijk een afspraak had.” Oeps…
Rijd ik een aantal weken geleden nog met het nodige lood in mijn schoenen richting het eerste lesje bootcamp, rent Mama van Dijk nu als een sprintend haasje met plezier over het industrieterrein waar de fitclub gelegen is. Weliswaar een nog wat voller haasje maar ach daar word aan gewerkt. En dat afvallen of lijnen ook gewoon keihard werken is lees je vandaag..
“Ik heb zojuist mijn BMI berekend.. ben waarschijnlijk te klein. Half vrouwelijk Nederland heeft gisteren de laatste doos bitterballen achterover gewerkt of de fles wijn nog even leeg geschonken. Je hebt het vast al gehoord. Vandaag start Linda de Mol haar strijd tegen de kilo’s op LINDA.lijnt. Natuurlijk kan ik als ‘net’ bevallen mama wel een stokje achter de deur gebruiken dus doe ik achter de schermen gezellig mee en plan ik mijn eigen suiker-detox.”
Het is een zonnige donderdagochtend als ik de praktijk kom binnen gelopen. Ietwat zenuwachtig neem ik plaats in de wachtkamer. “Mevrouw van Dijk?” klinkt niet veel later. Een vriendelijk gezicht en daarbij behorende handdruk zorgen voor het eerste contact. “Kom verder en neem plaats.” Terwijl ik mijn billen laat zakken in een fijne fauteuil kijk ik naar de doos tissues op tafel. In mijn hoofd spreek ik mezelf moed toe..